Οι κινητοποιήσεις της 5ης Μάη αποτελούν ιστορική μέρα για το εργατικό και λαϊκό κίνημα στον αγώνα ενάντια στην αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ. Η συμμετοχή, η μαχητικότητα και η ενωτική διάθεση του κόσμου της δουλειάς, της νεολαίας, των άνεργων, των συνταξιούχων, παρά την επίθεση των κρατικών δυνάμεων της καταστολής, δείχνουν ότι ο λαός έχει στα χέρια του τη δύναμη για την ανατροπή των νέων μέτρων και συνολικά της προωθούμενης υπεραντιδραστικής πολιτικής .
Μαζί όμως με τις μεγαλειώδεις εργατικές διαδηλώσεις έκαναν την εμφάνισή τους πρακτικές τυφλής ατομικής βίας που οδήγησαν στο θάνατο των 3 εργαζομένων στη Marfin. Πρακτικές που έχουν αντικειμενικά προβοκατόρικο ρόλο. Δίνουν πάτημα στην πολιτική εξουσία να τις χρησιμοποιεί στην προσπάθεια να νομιμοποιήσει την κυβερνητική πολιτική συντριβής του εργατικού κινήματος. Καμία όμως τέτοια ενέργεια δεν μπορεί να αποκρύψει το γεγονός ότι η κυβέρνηση με την πολιτική της, οι δυνάμεις καταστολής και η εργοδοτική τρομοκρατία έχουν την πολιτική, ηθική και ουσιαστική ευθύνη για το τραγικό αυτό γεγονός.
Είναι προφανές ότι η αριστερά του συλλογικού εργατικού αγώνα και της εργατικής δημοκρατίας τοποθετείται απέναντι στην ατομική βία την οποία καταδικάζει.
Στο όνομα όμως αυτού διαχωρισμού οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ εξέδωσαν μια ιδιαίτερα προβληματική ανακοίνωση που αφορά το χώρο του Παραρτήματος στην Πάτρα. Ανακοίνωση στην οποία ο συγκεκριμένος ιστορικός χώρος περιγράφεται ως «άντρο διακίνησης ναρκωτικών» και ως «στέκι» αναρχοφασιστοειδών ομάδων που εφορμούν και κάνουν καταστροφές στην πόλη τους οποίους ο Δήμος “χαϊδεύει” και με τους οποίους έχει ειδικές σχέσεις. Στο τέλος δε της ανακοίνωσης καλούν το Δήμο να «αναλάβει τις ευθύνες του», δηλαδή να ηγηθεί μιας επιχείρησης εκκένωσης του Παραρτήματος μαζί με την αστυνομία και να «διεκδικήσει το παράρτημα», να το περάσει υπό τη δικιά του ιδιοκτησία.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Πάτρας θεωρεί ότι “το Παράρτημα στην Κορίνθου” αποτέλεσε και αποτελεί ζωντανό σημείο μνήμης, αναφοράς, και συμπύκνωσης του ιστορικού χρόνου για το εργατικό και εκπαιδευτικό κίνημα της πόλης. Ζωντανό μνημείο της φοιτητικής, εργατικής, και λαϊκής εξέγερσης του Νοέμβρη του ’73 ενάντια στη Χούντα.
Γι’ αυτό η ΑΝΤΑΡΣΥΑ συντάσσεται με τις κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που διεκδικούν αυτός ο χώρος να περάσει ξανά στο Πανεπιστήμιο. Να οργανωθεί στο “Παράρτημα” μόνιμη ιστορική έκθεση του αντιδικτατορικού φοιτητικού κινήματος με την ευθύνη του φοιτητικού και πανεπιστημιακού κινήματος. Να λειτουργήσει σαν πολιτιστικός χώρος, όπου θα συναντιούνται η νεολαιίστικη δημιουργία με την αμφισβήτηση και τον αγώνα, με ευθύνη των φοιτητικών συλλόγων και την παράλληλη επέκταση του Πανεπιστημιακού Ασύλου σε αυτό. Και επειδή διαφωνούμε με μια λογική μουσειοποίησης του Παραρτήματος ως απλά χώρου μνήμης, συντασσόμαστε επίσης με τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που επιδιώκουν το Παράρτημα να παραμείνει ανοιχτό στις δυνάμεις του κινήματος στην εξέλιξη του. Να συνεχίσει να αποτελεί σημείο αναφοράς για τη νεολαία και τον κόσμο της δουλειάς στην Πάτρα. Κέντρο και σημείο εκκίνησης των αγωνιστικών συλλαλητηρίων και αγώνων που εξελίσσονται στην πόλη.
Το Παράρτημα κόντρα στις ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. που χρόνια προσπάθησαν να το απαξιώσουν κάνοντας φιέστες στη Γεωργίου τις ημέρες του Πολυτεχνείου και στις οποίες για χρόνια μετείχε το ΚΚΕ, ανήκει στο πανεπιστήμιο και στους φοιτητές του, ανήκει εν τέλει στο Πατρινό λαό.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Πάτρας θεωρεί ότι με την ανακοίνωση του ΠΑΜΕ, η Αριστερά αυτοδυσφημείται και ακυρώνεται. Γιατί καλεί τους κρατικούς μηχανισμούς – όπως είναι οι Δήμοι - να λύσουν προβλήματα του εργατικού κινήματος όταν το ίδιο είναι το μόνο αρμόδιο να επιλύει τα ζητήματα που το αφορούν. Η ανακοίνωση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ δεν είναι μόνο προβληματική και ελλειμματική, υποβαθμίζοντας το ζήτημα ενός ιστορικού χώρου στο κέντρο της Πάτρας σε ζήτημα του κοινού ποινικού δικαίου, αλλά αντίθετη με την ουσία και τις αξίες της Αριστεράς και παράκαιρη. Αποτελεί συνέχεια της στάσης του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ στην νεολαιίστικη έκρηξη του Δεκέμβρη στην οποία βιάστηκε να αποδείξει ότι είναι εντός της αστικής νομιμότητας στο αριστερό άκρο του επίσημου πολιτικού συστήματος.
Τη στιγμή αυτή που οι δυνάμεις της Αριστεράς και του ΚΚΕ βάλλονται από το πολιτικό σύστημα ως υποκινητές δήθεν της τυφλής βίας δεν αρκεί απλά να πετάς το γάντι αλλού και να μεταθέτεις τις ευθύνες. Το αναγκαίο και η ιστορική μας ευθύνη είναι η ισότιμη κοινή δράση των δυνάμεων της Αριστεράς ενάντια στον οδοστρωτήρα της κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Δ.Ν.Τ., που με κολαούζους τη Ν.Δ. και το ΛΑΟΣ δεν αφήνουν τίποτα όρθιο.
Εκεί και γι' αυτό αξίζει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις! Εκεί και γι' αυτό καλεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ!
