Οι μαζικές κινητοποιήσεις της 5
ης Μάη έδειξαν μια εικόνα από το μέλλον, από ένα μέλλον κοινωνικής αντίδρασης και αναταραχής. Και πως αλλιώς άλλωστε; Οι εργαζόμενοι και η νεολαία σήμερα αμφισβητούν και αγωνίζονται με βαθιά κατανόηση της σκληρότητας των νέων μέτρων και το πλήρες αδιέξοδο στο οποίο οδηγούνται από την πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση σε συμμαχία με το ΔΝΤ και την ΕΕ. Οι δρόμοι όλων των πόλεων γέμισαν με διαδηλωτές και αυτό είναι μόνο η αρχή. Απέναντι τους οι εργαζόμενοι είδαν τις δυνάμεις καταστολής να «χτυπάνε στο ψαχνό» ενώ ανταγωνιστικά στις μαζικές πρακτικές του κινήματος κινήθηκαν οι αντικειμενικά προβοκατόρικες πράξεις που οδήγησαν στο θάνατο 3 εργαζομένων στην MARFIN. Ένας θάνατος που έχει πολιτικό αυτουργό την κυβέρνηση και τις δυνάμεις καταστολής, ηθικό αυτουργό τον Βγενόπουλο και φυσικούς αυτουργούς όσους έβαλαν την πυρκαγιά. Δεν θα περάσει όμως το κλίμα συλλογικής ενοχής, δεν θα δεχτούμε το – αντικειμενικά τραγικό αυτό γεγονός – να γίνει η δικαιολογία για το τσάκισμα των διαδηλώσεων, την όξυνση της καταστολής.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πήρε την ευθύνη να εγκρίνει το πρωτοφανές αντεργατικό πραξικόπημα των νέων μέτρων. Δεν πρόκειται για πρόγραμμα σωτηρίας της Ελλάδας, αλλά για πρόγραμμα σωτηρίας των κερδών του κεφαλαίου και των τραπεζών, πρόγραμμα αφαίμαξης προς όφελος του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, πρόγραμμα σύνθλιψης των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων από τη «χούντα» κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ. Μόνο η κυβέρνηση Τσολάκογλου επί ναζιστικής κατοχής τόλμησε να προωθήσει ανάλογα μέτρα μείωσης μισθών και άγριων περικοπών!
Η λεηλασία των εισοδημάτων των δημοσίων υπαλλήλων κλιμακώνεται με τετραετές πάγωμα μισθών, νέα περικοπή επιδομάτων και κατάργηση του 13ου - 14ου μισθού, την οποία δεν μπορούν να «γλυκάνουν» τα ετήσια φτωχο-επιδόματα των 1.000 ευρώ μικτών. Την ίδια ώρα δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι του δημόσιου τομέα θα πεταχτούν στο δρόμο.Η κυνικότητα της κυβέρνησης ξεπέρασε κάθε όριο περικόπτοντας άμεσα τις συντάξεις, ρίχνοντας τα «περήφανα γηρατειά» στον Καιάδα της φτώχειας.Ο ιδιωτικός τομέας δεν μένει αλώβητος καθώς ήδη η εργοδοσία προχωρά σε μειώσεις μισθών, τετράωρα κλπ. Μοιραία συνέπεια της επίθεσης για χιλιάδες εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα δεν είναι μόνο η περικοπή του μισθού, αλλά η …κατάργησή του, αφού οι απολύσεις διευκολύνονται δραστικά (μείωση αποζημιώσεων, αύξηση ορίου). Οι εργοδότες μπορούν να τους αντικαταστήσουν με πάμφθηνους και ελαστικούς νέους, αφού η κυβέρνηση προβλέπει κατάργηση των κατώτερων μισθών για νέους και μακρόχρονα ανέργους ενώ στα σχέδια τους είναι και η απαξίωση των συλλογικών συμβάσεων! Η μετατροπή της σύνταξης σε επίδομα κηδείας, η αύξηση του ΦΠΑ και των φόρων σε καύσιμα, ποτά, τσιγάρα, δίνουν ακόμα πιο δραματική διάσταση στα μέτρα.
Και φυσικά μπροστά είναι και οι «διαρθρωτικές» αλλαγές: ιδιωτικοποίηση της αγοράς ενέργειας, του ΟΣΕ, περικοπές στην Υγεία και την Παιδεία όλα στο βωμό της απόδοσης πεδίων εγγυημένης κερδοφορίας στους μεγαλοκεφαλαιούχους, όλα στο βωμό της ανταγωνιστικότητας σε βάρος του κοινωνικά χρήσιμου και αναγκαίου.
Όπως στο μύθο του Χότζα, η κυβέρνηση προσπαθεί να εμφανιστεί ότι απέτρεψε τα χειρότερα βάζοντας το ψευτοδιλημμα «ή χρεοκοπούν ο λαός ή χρεοκοπεί η χώρα». Η αλήθεια όμως είναι ότι όχι μόνο δεν σώσανε τη χώρα αλλά το αντίθετο. Τα δανεικά από ΕΕ - ΔΝΤ θα δίνονται με το σταγονόμετρο και ανάλογα με τη συμμόρφωση στις προσταγές τους. Αυτό σημαίνει ότι έρχονται ακόμα χειρότερα μέτρα, εάν τους αφήσουμε. Ήδη αυτό το «πακέτο» είναι το τρίτο (Πρόγραμμα Σταθερότητας Φεβρουάριος, μέτρα Μαρτίου) μέσα σε λίγους μήνες.
Η ελπίδα δεν βρίσκεται στη «σωτηρία» από Παπανδρέου – Μέρκελ – Στρος Καν, αλλά στους εργατικούς αγώνες και στον ξεσηκωμό όλου του λαού και της νεολαίας. Με μια απεργιακή έκρηξη και αγώνα διαρκείας, με ένα πολιτικό εργατικό κίνημα ανατροπής μπορούμε να τους σταματήσουμε, μπορούμε να ανατρέψουμε τη «χούντα» κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ. Κόντρα και στις επιλογές της συνδικαλιστικής ηγεσίας του Εργατικού Κέντρου της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ, που ακολουθούν την ίδια προδοτική στάση που ακολουθεί ο Παναγόπουλος, και που ακόμα και την Πρωτομαγιά απλά έβγαλαν την υποχρέωση και οδήγησαν την πορεία να κάνει τη μισή διαδρομή, ανεβαίνοντας από την Ερμού, για να περιορίσουν έστω κι έτσι τις αντιδράσεις των εργαζομένων. Ο αγώνας και τα σωματεία να περάσουν στα χέρια των εργαζόμενων κι όχι των ξεπουλημένων γραφειοκρατών. Για να ανατραπούν οι συσχετισμοί και στα συνδικάτα και στα εργατικά κέντρα προς όφελος των εργαζομένων. Στηρίζουμε το συντονισμό των Πρωτοβάθμιων Σωματείων και διεκδικούμε ουσιαστική παρέμβαση των σωματείων αυτών με μάχιμα αιτήματα στουςχώρους δουλειάς.
Καλούμε σε ενωτική μαχητική δράση την Αριστερά, το εργατικό και φοιτητικό κίνημα ώστε να δώσουμε τη μάχη από καλύτερη θέση και με μεγαλύτερη πυγμή. Να συντονίσουμε τις δυνάμεις μας, να ενώσουμε τον αγώνα μας πάνω στα κρίσιμα μέτωπα της περιόδου, την μάχη για την διάλυση της συμμαχίας Κυβέρνησης – ΔΝΤ&ΕΚΤ, τη μάχη για την ανατροπή του προγράμματος σταθερότητας, την μάχη για την αξιοπρέπεια των εργαζομένων, τα δημοκρατικά δικαιώματα, την φόρτωση της κρίσης στο κεφάλαιο, την ενίσχυση των μορφών λαικής κυριαρχίας και εξουσίας.
Ως ΑΝΤΑΡΣΥΑ στόχος μας είναι να συμβάλουμε στην οργανώση ένος μαζικού αγώνα που θα βάλει στο επίκεντρο τις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας, ενός αγώνα που στόχο θα έχει να επιβάλει εκείνες τις διεκδικήσεις που εκφράζουν τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων και της νεολαίας. Ιδίως σήμερα παλεύουμε για:
- Στάση Πληρωμών στο τοκογλυφικό χρέος και όχι στο λαικό εισόδημα
- Να περάσουν όλες οι τράπεζες και οι βασικοί κλάδοι της παραγωγής, στο δημόσιο και να τεθούν στην υπηρεσία των κοινωνικών αναγκών, κάτω από κοινωνικό έλεγχο, χωρίς αποζημίωση.
- Δραστικός περιορισμός των πολεμικών εξοπλιστικών δαπανών
- Απαγόρευση των απολύσεων – καμία αύξηση του ορίου, μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.
- Κατάργηση της ελαστικής εργασίας και του δελτίου παροχής υπηρεσιών στην εξαρτημένη σχέση εργασίας.
- Αξιοπρεπείς συλλογικές συμβάσεις - αυξήσεις στους μισθούς – να ζούμε όλοι αξιοπρεπώς από 1 μισθό.
- 35ωρο, 5νθήμερο, 7ωρο, σαν μέσο τόσο για αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, όσο και για το χτύπημα της ανεργίας.
- Να καταργηθούν τα νέα φορολογικά μέτρα. Διπλασιασμός του αφορολόγητου ορίου για τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους και τους αυτοαπασχολούμενους. Να καταργηθούν οι έμμεσοι φόροι σε όλα τα είδη λαϊκής κατανάλωσης. Αύξηση της φορολόγησης του κεφαλαίου στο 45%
- Πλήρη δημόσια, καθολική υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση. Επίδομα ανεργίας ίσο με τον βασικό μισθό, σε όλο το διάστημα ανεργίας και στους μισθωτούς που αμείβονται με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών. Άμεση μείωση των εισφορών των εργαζόμενων. Κατάργηση των ασφαλιστικών εισφορών των ανέργων, των μεταπτυχιακών φοιτητών και των φαντάρων.
- Όχι στη νέα προσπάθεια αποπροσανατολισμού και τρομοϋστερίας. Υπερασπίζουμε τις δημοκρατικές ελευθερίες απέναντι στις αστυνομικές βαρβαρότητες, την παραβίαση του πανεπιστημιακού ασύλου.
- Όχι στην επιτήρηση από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
- Απειθαρχία στις δεσμεύσεις της ΕΕ και της ΟΝΕ. Να παρθούν πίσω τα μέτρα. Ανατροπή του προγράμματος σταθερότητας.
- Αγώνας ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση – πάλη για την έξοδο από την ΕΕ. Αγώνας για μια κοινωνία δίχως εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, για την κοινωνία των ελεύθερων συνεταιρισμένων παραγωγών