23 Απρ 2010

ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ ΣΤΟ ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟ ΛΑΙΚΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ!

Εργαζόμενοι Εργαζόμενες , Νέοι και  Νέες
     Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σε συμμαχία με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, οι αγορές, η «αντιπολίτευση» των ΝΔ-ΛΑΟΣ και η εργοδοσία, δεν αρκούνται από το Πρόγραμμα Σταθερότητας (της εκμετάλλευσης) και Ανάπτυξης (της κερδοφορίας των επιχειρήσεων) και από το μεγαλύτερο αντεργατικό πακέτο της νεοελληνικής ιστορίας που ανακοινώθηκε στις 3 Μαρτίου. Με ορίζοντα τον «έλεγχο» από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Δ.Ν.Τ.το Μάιο και ορόσημο το καλοκαίρι, εξαπολύουν ένα νέο καταιγισμό αντιδραστικών νομοσχεδίων με στόχους νέα δραστική περικοπή μισθών και συντάξεων και επέκταση τους και στον ιδιωτικό τομέα, νέα επέκταση των ορίων συνταξιοδότησης στα 67, ύστερα από σαράντα χρόνια δουλειά και με μειωμένες κατά 30- 40 % τις συντάξεις, απελευθέρωση των απολύσεων, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και ιδωτικοποίηση – εμπορευματοποίηση – ξεπούλημα ό,τι κινείται, ό,τι αναπνέει.
     Καλούν μάλιστα τους εργαζόμενους –ιδιαίτερα τους νέους– για ακόμη μια φορά να θυσιάσουν όχι μόνο κάθε έννοια εργατικού δικαιώματος, αλλά και κάθε ελπίδα ότι κάποια στιγμή η ζωή τους μπορεί να βελτιωθεί, στο όνομα της «εθνικής προσπάθειας» να μη χρεοκοπήσει η χώρα, να μειωθούν τα σπρεντς, να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα.
     Και φυσικά όταν λένε να καλύψουμε το Δημόσιο χρέος εννοούν να τα ξαναπάρουν από τους εργαζόμενους, από τα φτωχά και μεσαία λαϊκά στρώματα για να καλύψουν το χρέος δανεισμού που πήραν όλα αυτά τα χρόνια οι κυβερνήσεις για να χρηματοδοτήσουν επενδυτικά προγράμματα, δήθεν εθνικά οράματα «Ολυμπιάδας», για να ‘φάνε’ και να κλέψουν οι ημέτεροι, οι διάφοροι «κύριοι SIEMENS» και οι λογοίς – λογοίς ‘Βατοπεδιανοί’. Δεν είναι χρέος που το πήραν για να ενισχύουν τους μισθούς και τα μεροκάμματα, το Εθνικό Σύστημα Υγείας, την Παιδεία, μορφές λαικά χρήσιμων υποδομών όπως τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς ή για να ενισχύσουν την αγροτική παραγωγή.
    Μάθαμε μάλιστα επάνω στο πετσί μας πως παρά το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα βρισκόταν με σταθερά θετικούς ρυθμούς καπιταλιστικής ανάπτυξης ο λαός είδε τα δικαιώματα του να συμπιέζονται γιατί η αναπτυξιακή πολιτική που στοχεύει στην ενίσχυση της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου δεν συμβαδίζει με τα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας. Η ελληνική κυβέρνηση θέλει την άμεση συμμετοχή της ΕΕ και του ΔΝΤ ώστε και ρευστό να έχει να προσφέρει στους μεγαλο-επιχειρηματίες που θα επιδοτήσει, και κυρίως να τοποθετήσει πιο άμεσα και ορατά τους ισχυρούς συμμάχους της ώστε να αλλάξει καταθλιπτικά τους συσχετισμούς σε βάρος του εργατικού και νεολαίστικκου κινήματος!
   Διότι μετά την εμπλοκή της ΕΕ και του ΔΝΤ κάθε νέο μέτρο από επιλογή της θα ονομάζεται ‘αναγκαστικό μέτρο’ στο όνομα της συμφωνίας με τους γραφειοκράτες είτε της ΕΕ είτε του ΔΝΤ, είτε και των δύο μαζί.
     Η προσφυγή επομένως στο Δ.Ν.Τ. από την κυβέρνηση σε συμφωνία με την Ε.Ε., γίνεται με αντάλλαγμα μια χώρα –ένα λαό– παραδομένο στις διεθνείς και εγχώριες αγορές, στους κερδοσκόπους και τους τραπεζίτες!
Και γίνεται παρά του ότι η διεθνής εμπειρία αποδεικνύει ότι καμία χώρα δεν βγήκε αλώβητη από μια τέτοια επιλογή. Αυτό δείχνει η εμπειρία από Ουγγαρία, Λετονία!

Κάτω τα νέα μέτρα, η πολιτική του Προγράμματος Σταθερότητας!