24 Δεκ 2010

Τα κάλαντα της Κερατέας

Ένα μπράβο στους αγωνιστές της Κερατέας και στα παιδιά που είπανε τα κάλαντα που ταιριάζουν στις μέρες μας! Καλή συνέχεια στον αγώνα σας!

Ανακοίνωση της Αριστερής Παρέμβασης



Αναδημοσιεύουμε προκήρυξη που μοίρασε η Αριστερή Παρέμβαση - Αντικαπιταλιστική Κίνηση στη Δυτική Ελλάδα
Δημόσιοι –Ασφαλείς Αυτοκινητόδρομοι
Όχι στο ξεπούλημα της εθνικής περιουσίας
Συνέχιση του έργου για το δρόμο
Ελευσίνα – Κόρινθος – Πάτρα – Πύργος –Τσάκωνα
Καμία απόλυση των εργαζομένων στο έργο

Είναι σαφές εδώ και χρόνια ότι αποτελεί πολιτική των κυβερνώντων η εκχώρηση του δημόσιου πλούτου σε ιδιώτες κυρίως μέσα από τις Συμπράξεις Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) ή και με απευθείας ξεπούλημα. Σχεδόν όλοι οι δρόμοι που φτιάχνονται σήμερα γίνονται με βάση τα ΣΔΙΤ, μια πολιτική που φέρνει καταστροφικά αποτελέσματα. Ούτε τα έργα είναι εν πολλοίς ποιοτικότερα ενώ παράλληλα ο λαός πληρώνει πολλαπλές φορές το έργο μέσω των διοδίων που αυξάνουν διαρκώς ενώ σχεδόν ποτέ δεν φεύγουν. Η περίπτωση της Ολυμπίας οδού είναι ένα ακόμα τέτοιο παράδειγμα και μάλιστα με πολλαπλές ιδιαίτερες πτυχές.
Το έργο αυτό χρηματοδοτείται κυρίως (πλειοψηφικά μάλιστα) από το ελληνικό δημόσιο ενώ η κατασκευαστική εταιρία και οι τράπεζες συνεισφέρουν ένα μικρό κομμάτι του συνολικού κονδυλίου. Εντούτοις είναι αυτές που κατά αποκλειστικότητα το διαχειρίζονται όχι μόνο τεχνικά αλλά και διοικητικά. Φτάσανε μάλιστα σε σημείο να μπλοκάρουν ουσιαστικά την συνέχιση του έργου ώστε να εκβιάσουν το δημόσιο ως προς τις πληρωμές. Η κατασκευαστική εταιρία VINCI προχώρησε και σε εκτεταμένες απολύσεις, απολύοντας παράνομα με μιας 26 εργαζόμενους ξεπερνώντας και το νομικό όριο του 5%! Είναι φυσικό ότι αυτή η πολιτική έχει καταστροφικά αποτελέσματα τόσο για του εργαζόμενους στο έργο όσο και για το σύνολο του λαού: οδηγοί σκοτώνονται σε ένα ημιτελές και ατελές έργο, όλοι μας χρυσοπληρώνουμε το δρόμο ενώ παράλληλα κυβερνήσεις – τράπεζες – μεγαλοκατασκευαστικές παίζουν παιχνίδια πάνω στις ζωές μας, η δημόσια περιουσία ξεπουλιέται.
Απέναντι σε αυτή την κατεύθυνση προβάλουμε την ανάγκη για εθνικοποίηση των τραπεζών και των κοινωφελών επιχειρήσεων και την ανάπτυξη ενός ισχυρού δημόσιου πυλώνα για τα μεγάλα τεχνικά έργα που χρειάζεται ο τόπος. Καταγγέλουμε τις κυβερνήσεις που εδώ και χρόνια ξεπουλάνε τη χώρα, την κυβέρνηση και την Τρόικα που τσακίζουν τα εργασιακά δικαιώματα, τις μεγαλοκατασκευαστικές –ελληνικές και ξένες – που θησαυρίζουν αδιαφορόντας για τις ζωές μας, το περιβάλλον, τις τράπεζες που την ίδια στιγμή που διασώζονται με τα λεφτά του ελληνικού λαού μπλοκάρουν το έργο για να βγάλουν και άλλα τοκογλυφικά κέρδη.
Απαιτούμε:
  • Άμεση συνέχιση του έργου και ολοκλήρωση του με βάση όλες τις αναγκαίες προδιαγραφές
  • Επαναπρόσληψη των απολυμένων στο έργο
  • Να σταματήσει ο εκβιασμός και η τρομοκρατία των εργαζομένων στο έργο – τήρηση της συλλογικής κλαδικής σύμβασης και όχι επιχειρησιακής όπου επιχειρείται διά αυτού μείωση των μισθών
  • Από το νέο Δημοτικό & Περιφερειακό συμβούλιο να βγάλουν αντίστοιχη δημόσια ανακοίνωση και να απαιτήσουν τα παραπάνω.

20 Δεκ 2010

Δελτίο Τύπου για την Φασιστική απειλή που θέλει να φυτρώσει στην πόλη μας


Την Κυριακή 19/12, μια ομάδα Χρυσαυγιτών προκάλεσε με την παρουσία της και τα ξενοφοβικά της συνθήματα μπροστά από την εκκλησία του Αγ. Διονυσίου. Αφορμή για να βρει αυτό το κοινωνικό δηλητήριο το δρόμο του υπήρξαν τα πρόσφατα γεγονότα μεταξύ ομάδων μεταναστών, οι οποίοι μπροστά στην ανάγκη να βρουν δρόμους παράνομης διαφυγής και στα πλαίσια της γκετοποίησης που τους έχει επιβληθεί φτάνουν στο σημείο να διαπλικτίζονται μεταξύ τους και να οικοδομούν αντιπαραθετικές ομαδοποιήσεις. Το πρόβλημα αυτό όμως απαιτεί την εντελώς ανάποδη πολιτική λύση από αυτή που οι ομάδες των φασιστοειδών της Χρυσής Αυγής προτείνουν. Αντί για στείρο και επικύνδινο ρατσισμό θέλει ουσιαστική πάλη για τον εκδημοκρατισμό και την δυνατότητα χορήγησης πολιτικού ασύλου από τις χώρες της Ευρώπης προς τους πρόσφυγες. Αυτό θα ήταν και η λύση για τη χώρα μας, αφού έτσι δεν θα συσσωρεύονταν εδώ χιλιάδες μεταναστών που προσπαθούν επί μήνες ο καθένας παράνομα να φτάσουν σε μια άλλη χώρα. Καταγγέλουμε τους φασίστες της Χρυσής Αυγής που προσπαθούν τώρα μέσα στην κρίση και την απογοήτευση του κόσμου να βρουν κοινωνικό έρισμα και καλούμε όλο τον δημοκρατικό λαό της Πάτρας να τους απομονώσει. Καταγγέλουμε τις δυνάμεις καταστολής, τα ΜΑΤ που όταν βλέπουν πορεία ξέρουν να χτυπούν αλύπητα αλλά άφησαν τα φασιστοειδή ελεύθερα να προκαλούν ακόμα και με απειλές βίας. Απέναντι σε αυτή την κατεύθυνση καλούμε την νέα δημοτική και περιφερειακή αρχή να εκδόσουν ανακοινώσεις καταγγελίας του γεγονότος.

Ομιλία Μ. Χάρνεκερ

Ακολουθήστε το επόμενο Link και από αυτό στα επόμενα τμήματα της ομιλίας της Μάρτα Χάρνεκερ στην Πάντειο:

http://www.youtube.com/watch?v=iJ3PIsiHeCQ&feature=bulletin

Ο Κ. Λαπαβίτσας στο MEGA

15 Δεκ 2010

Πολιτική Ανακοίνωση για την Μαζική Απεργιακή Διαδήλωση στις 15/12


Χαιρετίζουμε τους εκατοντάδες χιλιάδες αγωνιστές που γέμισαν τους δρόμους στις πορείες σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας απέναντι στην πιο σκληρή αντιλαϊκή επίθεση που γνώρισε μεταπολεμικά αυτός ο τόπος. Τους πάνω από 13.000 διαδηλωτές που συμμετείχαν στις δύο διαδηλώσεις που σήμερα 15/12 οργανώθηκαν στην πόλη της Πάτρας. Σημειώνουμε τη θετική πολιτική επιλογή σημαντικής μερίδας του εργατικού κινήματος και των διαδηλωτών να διαχωριστεί πολιτικά από την προδοτική ηγεσία ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, όπως αυτή εκφράζεται και εκπροσωπείται από τον  επικεφαλής του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Πάτρας. Τονίζουμε την ανάγκη συντονισμένων αποφασιστικών κλιμακούμενων αγώνων μέχρι τη νίκη. Εκφράζουμε την πεποίθηση του κόσμου της εργασίας και της νεολαίας να δυναμώσει το μέτωπο. Να περασουμε σε κοινές πορείες και διαδηλώσεις με αυτοτελή, ανεξάρτητα μπλοκ και συνθήματα όλων όσων αντιπαλεύουν την μάστιγα της πολιτικής της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, ΔΝΤ. –ΕΕ. Να περάσουμε σε μια νέα αγωνιστική ενότητα του των εργαζόμενων και της νεολαίας αυτής της χώρας κόντρα σε λογικές υποταγής, ηττοπάθειας και διασπαστικής κομματικοποίησης του κινήματος. Διάθεση που εκφράστηκε και με την ενιαία σημερινή κοινή πορεία στην Πάτρα, με μέτωπο ενάντια στην ηγεσία της ΓΣΕΕ αλλά και την αποστροφή  στα διχαστικά και ανεπίτρεπτα συνθήματα και πρακτικές του ΠΑΜΕ.

Μπορούμε να νικήσουμε!

Σήμερα οι χιλιάδες των αγωνιζόμενων δείχνουν ότι ο κόσμος δεν μασάει από τέτοια! Από τη φτηνή επιχειρηματολογία της κυβέρνησης για την αναγκαιότητα αυτών των μέτρων, την αναγκαιότητα πολιτικής και οικονομικής κατοχής της χώρας από τους ‘ληστές λαών’ ΔΝΤ και ΕΕ και την κυβέρνηση Τσολάκογλου.
Η κρίση είναι δικιά τους κρίση, τα χρέη είναι δικά τους χρέη!

Καταγγέλουμε τη στρατιωτική στάση της αστυνομίας Πανελλαδικά. Στην Αθήνα οι δυνάμεις καταστολής χτυπούσαν στο ψαχνό με δακρυγόνα, ασφυξιογόνα ή και απευθείας. Η καταστολή πέρασε σε ένα νέο επίπεδο με μηχανές των ομάδων «Δ» και «Δίας» να πατάνε εργαζομένους, να εγκλωβίζουν μικρές ομάδες και να τις χτυπούν αλύπητα!

Φοβούνται!

Η καταστολή αυτή είναι ένδειξη της αδυναμίας τους – παραδέχονται ότι πολιτικά δεν πείθουν και αναγκάζονται να καταστείλουν την αγανάκτηση που γίνεται αγώνας. Στην Πάτρα η αστυνομία κράτησε πιο ‘διακριτική’ στάση ακριβώς διότι μετά  τη πτωτοφανή καταστολή στις 17 Νοέμβρη υπήρξε μαζική λαϊκή κατακραυγή από τον Πατρινό λαό.

Συνεχίζουμε! Η μαζικότητα της σημερινής κινητοποίησης διαμορφώνει σημαντική παρακαταθήκη για την συνέχεια.

Στο δρόμο της νικηφόρας συνέχισης του αγώνα είναι αναγκαία η συγκρότηση του μαζικού και διευρυμμένου Εργατικού- Λαϊκού Μετώπου ενάντια στο μνημόνιο και την πολιτική που εφαρμόζουν Κυβέρνηση – Τρόικα. Είναι αναγκαία η πιο σαφής, ριζικά αντιπαραθετική απάντηση στην πολιτική της κυβέρνησης, Πολιτική απάντηση που περνά άμεσα από τους πολιτικούς στόχους της «Παύσης Πληρωμών και Διαγραφής του Χρέους», της «άμεσης εξόδου από το Ευρώ και την συνολικότερης ρήξης με την ΕΕ», της «εθνικοποίησης και κοινωνικού ελέγχου των τραπεζών και των κοινωφελών επιχειρήσεων», της «αναδιανομής του πλούτου προς όφελος των εργαζόμενων τάξεων», της ανατροπής της κυβέρνησης από τα κάτω και από τα Αριστερά! Σε αυτή την κατεύθυνση η ανατρεπτική κοινή δράση της αριστεράς, μπορεί, πρέπει και έχει πολλά να προσφέρει . Χθες ήταν νωρίς, αύριο θα είναι αργά, σήμερα είναι η ώρα. 

2 Δεκ 2010

Το κουκούλωμα της πτώχευσης...

... το προσωπείο της ελεγχόμενης χρεοκοπίας, ο ΓΑΠ, οι διεθνείς σύμμαχοι ΔΝΤ-ΕΕ και οι κομπάρσοι των μεγαλοκαναλιών
…ένα θρίλερ με πολύ χρήμα!

Στις 28/10 μια ειδική ομάδα συνέταξε για το Eurogroup σχέδιο για την ελεγχόμενη χρεοκοπία χωρών της Ευρωζώνης το οποίο και υπερψηφίστηκε με την κοινή στήριξη Μέρκελ – Σαρκοζί. Όπως είχε ήδη γράψει το γερμανικό SPIEGEL για τις χώρες τις Ευρωζώνης και με δεδομένο ότι ο μηχανισμός των 750δις Ευρώ ούτε κατά διάννοια δεν αρκεί για να καλύψει τις ανάγκες ρευσότητας των καταχρεωμένων κρατών, είναι προφανές ότι θα χρειασθούν διαρκή έκτακτα πακέτα στήριξης. Και είναι προφανές ότι πολλές χώρες πολύ απλά δεν… θα μπορούν να πληρώσουν! Και δυστυχώς για όλα τα κυνικά γεράκια της ΕΕ το ερώτημα που μπαίνει μπροστά στα ενδεχόμενα πτώχευσης κρατών είναι το πώς… θα σώσουνε τις τράπεζες! Και έτσι φτιάχθηκε η ελεγχόμενη πτώχευση, μια μεθοδολογία πτώχευσης που ελεγχόμενα πτωχεύει την εκάστοτε χώρα ώστε με βάση τον φυσικό πλούτο και την εθνική της περιουσία να μην μείνουν ακάλυπτοι οι πιστωτές της δηλαδή οι τράπεζες…

Το σενάριο αυτό αποτελεί και την κύρια κατεύθυνση της κυβέρνησης σε συμμαχία με το ΔΝΤ και την ΕΕ. Μάλιστα ο «διεθνής μαχητής» ΓΑΠ έχει βάλει όλα του τα τσιράκια στα κανάλια να προσπαθούν να μας πείσουν ότι αποτελεί εθνική επιτυχία η επέκταση του χρόνου πληρωμής και η αναδιάρθρωση του χρέους! Δηλαδή θέλουν σώνει και καλά να πεισθούμε ότι το να μας μεγαλώσουν το δάνειο και να επεκτείνουν το διάστημα παραμονής της Τρόικας στη χώρα είναι για το καλό μας! Φυσικά και αυτό δεν είναι νίκη για το λαό. Απλώς αποκαλύφθηκε ότι με το Μνημόνιο όχι δεν θα μειωνόταν το χρέος αλλά αντίθετα θα αυξανόταν (για την ακρίβεια 150% πάνω!). Και πάνω στο νέο πρόβλημα που δημιούργησαν, στην συνέχεια αυτών που είχαν δημιουργήσει, φέρνουν την αναδιάρθρωση – ανάταξη του χρέους που επί της ουσίας μεγαλώνει το διάστημα αποπληρωμής με αντάλλαγμα φυσικά ένα νέο μνημόνιο! Και όχι ότι τότε το δάνειο θα έχει αποπληρωθεί. Όταν χρωστάς 160%+ του ΑΕΠ πολύ απλά ποτέ δεν θα καταφέρεις να το πληρώσεις, πολλώ δεν μάλλον όταν δανείζεσαι με υψηλότερα επιτόκια. Το πολιτικό θέμα είναι το ζουμί και έγκειται στη μάχη της Τρόικας απέναντι στο λαό, στην προσπάθεια να προωθηθεί ένα νέο σχέδιο αναδιάρθρωσης από την «χούντα» Κυβέρνησης – ΕΕ και ΔΝΤ.

Τι σημαίνει αναδιάρθρωση του χρέους και ελεγχόμενη χρεοκοπία για την χώρα και το λαό…

6 Δεκέμβρη Πορεία...στο δρόμο της κοινωνικής έκρηξης!

Πριν από 2 χρόνια, η εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από εδικό φρουρό, ήταν η αφορμή που πυροδότησε τη μεγάλη νεολαιίστικη εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008. Οι καθημερινές μαζικότατες κινητοποιήσεις και τα εκρηκτικά χαρακτηριστικά τα οποία είχαν, αποκάλυψαν τη συσσωρευμένη οργή μιας γενιάς που δεν είναι διατεθειμένη να ζήσει χειρότερα από την προηγούμενη. Η αγανάκτηση και η οργή που έβγαζαν εργαζόμενους και νέους για ημέρες στους δρόμους, σήμερα έχει μεγαλώσει. Το επόμενο διάστημα θα είναι μια περίοδος έντονων κοινωνικών αγώνων στη μάχη που δίνει το λαϊκό κίνημα ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ. Πρώτος κόμβος η 6η Δεκέμβρη, η επέτειος της δολοφονίας του μαθητή.

Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. καλεί την Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου στις 12.00 στο παράρτημα σε πορεία που οργανώνουν οι φοιτητικοί σύλλογοι, μαθητές από σχολεία της Πάτρας και την ΟΛΜΕ.

30 Νοε 2010

Όχι στην επιστράτευση των Ναυτεργατών! Κάτω η αντεργατική πολιτική!

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταγγέλλει την προκλητική αντιδημοκρατική και αντεργατική απόφαση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να προβεί σε πολιτική επιστράτευση των απεργών ναυτεργατών. Δεν είναι καθόλου τυχαίο, η κυβέρνηση του Μνημονίου, που έχει υπογράψει την ουσιαστική κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, που έχει απαγορεύσει τις αυξήσεις των μισθών, που θεωρεί εχθρική κάθε εργατική κινητοποίηση και «νόμο» τα αιτήματα των εργοδοτών, να προχωρά στη «νέα εποχή» με το σκουριασμένο οπλοστάσιο των πλέον αντιδραστικών πλευρών του ελληνικού κράτους.
 Το μαχόμενο εργατικό κίνημα, όλοι οι εργαζόμενοι και οι νέοι πρέπει να σταθούν αποφασιστικά στο πλευρό των ναυτεργατών:
  • Για να μην περάσει, να ακυρωθεί στην πράξη, η πολιτική επιστράτευση, να συνεχιστεί η απεργία στα καράβια.
  •  Για να υπογραφεί συλλογική σύμβαση εργασίας, με αυξήσεις στους μισθούς, να σπάσει το «απαγορευτικό» του Μνημονίου, που επιδιώκει να καταργήσει κάθε μισθολογική αύξηση.

Πρόταση Βιβλίου

Ο Χάρτης της Κρίσης
Το τέλος της αυταπάτης

Πού είμαστε; Πού πάμε; Τι να κάνουμε; 
Η σαρωτική κρίση που ζούμε είναι ίδια με προηγούμενες οικονομικές και κοινωνικές κρίσεις και ταυτόχρονα πολύ διαφορετική. Εννέα σημαντικοί επιστήμονες χαρτογραφούν στον παρόντα τόμο τα όρια, το βάθος, την καταγωγή, τις αιτίες, τις συνέπειες της κρίσης: σε κοινωνικό/θεσμικό, σε οικονομικό, κοινωνικό, εργασιακό και περιβαλλοντικό επίπεδο. Όλοι συμφωνούν σε ένα σημείο: το Μνημόνιο όχι μόνο δεν αποτελεί μονόδρομο, αλλά οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε αδιέξοδο. Στο πλαίσιο αυτό ιχνηλατούνται πιθανές εναλλακτικές επιλογές, αφού ο τρόπος εξόδου από την κρίση θα καθορίσει το μέλλον της χώρας. Με σημείο εκκίνησης θέσεις που καλύπτουν μεγάλο φάσμα της ελληνικής αριστεράς, οι μελέτες αυτές επιτρέπουν στον αναγνώστη να σχηματίσει τη δική του θέση για την υπέρβαση, τη δική του δυναμική στάση σ’ αυτόν τον ανεξέλεγκτο πόλεμο.

Οι συγγραφείς του βιβλίου: Λεωνίδας Βατικιώτης, Κώστας Βεργόπουλος, Μενέλαος Γκίβαλος, Μάκης Ζέρβας, Γιάννης Κουζής, Κώστας Λαπαβίτσας, Σταύρος Μαυρουδέας, Πέτρος Παπακωνσταντίνου, Γιάννης Τόλιος. 


Για περισσότερα πατήστε εδώ

Κείμενο του σ. Σπ. Σακελλαρόπουλου

Για να δείτε το κείμενο πατήστε εδώ

28 Νοε 2010

Συνέντευξη με τον Στ. Κουβελάκη

kouvelakis from blog www.aformi.wordpress.com on Vimeo.

Δικαίωση του αγώνα των νοσοκομειακών γιατρών!

Πάλη για Δημόσια Δωρεάν Έγκαιρο - Υψηλής Ποιότητας Σύστημα Υγείας

Αυτή την εβδομάδα, στην Πάτρα και Πανελλαδικά πραγματοποιείται μια πολύ σημαντική κινητοποίηση από τους νοσοκομειακούς γιατρούς Στόχος της κινητοποίησης είναι η πάλη – υπεράσπιση ενός δημόσιου, δωρεάν και υψηλής ποιότητας συστήματος υγείας καθώς και η δίκαια πάλη για τα εργασιακά δικαιώματα του ιατρικού προσωπικού. Οι νοσοκομεικοί γιατροί θέλοντας να δείξουν την αξία που δίνουν στη δημόσια και δωρεάν υγεία για όλους άνοιξαν τις εξετάσεις δωρεάν για όλο τον κόσμο: με τον δικό τους αγώνα κάθε ένας που πήγαινε στο νοσοκομείο για εξέταση δεν πλήρωνε το παραμικρό αλλά αντίθετα εξεταζόταν εντελώς δωρεάν. Η συμβολική σημασία αυτής της κίνησης είναι καθοριστική και χτυπά την προσπάθεια απαξίωσης και σπήλωσης του κοινωνικά κρίσιμου ρόλου που παίζουν οι νοσοκομειακοί γιατροί, την προσπάθεια ταύτισης όλων των σκληρά εργαζόμενων – και με πολλαπλές συνεχόμενες εφημερίες – με εκείνη την τραγική μερίδια που επιβάλει-εκβιάζει για πανάκριβα φακελάκια.

Ως ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. στηρίζουμε τον δίκαιο αγώνα που σήμερα δίνουν οι νοσοκομειακοί γιατροί. Έναν αγώνα πάνω από όλα κοινωνικό. Έναν αγώνα καθοριστικό για τον ίδιο το λαό, για την πόλη της Πάτρας που ασφυκτιά μέσα στην έλλεηψη ενός ισχυρού δημόσιου πυλώνα υγείας, που βιώνει τα ιδιαίτερα προβλήματα με τον άγιο Ανδρέα, την υπερφόρτωση του ΠΠΓΝΠ. Πάμε ενάντια στην νέα επίθεση στη δημόσια υγεία μέσα από την μεγάλη μείωση της χρηματοδότησης όπως προβλέπεται στον νέο προϋπολογισμό. Ήταν η υγεία και η παιδεία που δεν θα χτυπούσε η κυβέρνηση Παπανδρέου, η χούντα Κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ αλλά τελικά και τα δύο χτυπιούνται με προτωφανή βαρβαρότητα!

Απέναντι στη σημερινή κατάσταση απαξίωσης χρειάζεται ένα σύστημα υγείας με προσανατολισμό την πρόληψη, την έγκαιρη διάγνωση, την αποτελεσματική  θεραπεία και την ειδική αντιμετώπιση όλων των κοινωνικών μορφών που εντείνουν την νοσηρότητα. Παλεύουμε για ένα σύστημα περίθαλψης που θα στηρίζεται στην πρωτοβάθμια περίθαλψη, την άμεση πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας, την αναβάθμιση της θέσης όλων των εργαζομένων στα νοσοκομεία. Στηρίζουμε τους αγώνες των γιατρών αλλά και κάθε εργαζόμενου στα νοσοκομεία, στηρίζουμε τον συντονισμό τους στην κατευθυνση συγκρότησης ενός ισχυρού μετώπου που θα παλέψει νικηφόρα για την ίδια την δημόσια υγεία και όσους εργάζονται για αυτήν.
 
Δημόσιο Δωρεάν Έγκαιρο Σύστημα Υγείας για όλους 
Ανατροπή του Μνημονίου και των μέτρων – ανατροπή του νέου προϋπολογισμού φτώχειας και κοινωνικής υποβάθμισης 
Έξω η πολιτική και οικονομική κατοχή Κυβέρνησης – ΕΕ - ΔΝΤ

18 Νοε 2010

Για την μεγαλειώδη κινητοποίηση του Πολυτεχνείου και την άγρια καταστολή

Το απόγευμα της 17ης Νοέμβρη ξεκίνησε από το Παράρτημα η πιο μαζική, η πιο δυναμική πορεία για την επέτειο του πολυτεχνείου που υπήρξε ποτέ στην πόλη της Πάτρας, όλα τα τελευταία χρόνια. Ποτέ άλλοτε δεν κατέβηκε τόσες χιλιάδες κόσμος. Οργανώθηκε μια ανεπανάληπτη πορεία για να διαδηλώσει ενάντια στην σύγχρονη «χούντα», την πολιτική και οικονομική κατοχή από ΔΝΤ, ΕΕ και Κυβέρνηση.

Οι χιλιάδες αυτές του κόσμου, φοιτητές, μαθητές, εργαζόμενοι αντιμετώπισαν την πιο σκληρή καταστολή που γνώρισε η Πάτρα από την εποχή του Ν. Τεμπονέρα. Τα ΜΑΤ, περισσότερα από ποτέ, χτυπούσαν απροκάλυπτα – δεν αναζητούσαν ούτε αφορμή! Δακρυγόντα και ασφυξιογόνα έπεφταν κατά ριπάς και χτυπούσαν στο ψαχνό: στην καρδιά της πορείας. Χωρίς να γίνεται ουσιαστικά το παραμικρό – παρά ελάχιστα μικροεπεισόδια και από πολύ συγκεκριμένες ομάδες - τα ΜΑΤ σπάγανε την πορεία σε πολλαπλά σημεία, χτυπούσαν στην κεφαλή κάθε μπλοκ ώστε να κατακερματιστεί ο κόσμος.  Έγιναν δεκάδες αδικαιολόγητες προσαγωγές!

Δηλώνουμε ξεκάθαρα ότι η καταστολή δεν θα μας υποτάξει: ο λαός θα δυναμώσει την πάλη του, η σύγχρονη κατοχή θα ανατροπεί. Χαιρετίζουμε τους χιλιάδες που σήμερα αγωνίστηκαν και άντεξαν αυτή την βίαιη καταστολή, παρά την επίθεση ξαναενώθηκαν για να συνεχίσουν την διαδήλωση. Η καρδιά του λαού χτυπά ξανά δυνατά! Χαιρετίζουμε τους 12 φοιτητικούς συλλόγους που οργάνωσαν την κινητοποίηση. Τα σωματεία της εκπαίδευσης. Την πρωτοβουλία πρωτοβάθμιων σωματείων και κάθε σωματείο ξεχωριστά. Τις πολιτικές δυνάμεις της αριστεράς στο σύνολο τους για την συμμετοχή στον αγώνα. Κάθε μία και κάθε έναν ξεχωριστά, κάθε έναν που ήταν εκεί και έστειλε το σύγχρονο μήνυμα που εκφράζει όλο το λαό: «έξω το ΔΝΤ – έξω η ΕΕ και η Τρόικα», να ανατραπεί το μνημόνιο!

Θα νικήσουμε!

9 Νοε 2010

Για το Αποτέλεσμα των Αυτοδιοικητικών Εκλογών

Η «Αριστερή Παρέμβαση – Αντικαπιταλιστική Κίνηση στη Δυτική Ελλάδα» χαιρετίζει τα εκατομμύρια των εργαζόμενων και της νεολαίας που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο καταδίκασαν την κυβερνητική πολιτική, την πολιτική της τρόικας και του μνημονίου. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε ιδιαίτερα τους 100.000 ανθρώπους που ψήφισαν τα ψηφοδέλτια που στήριζε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις 11 από τις 13 περιφέρειες της Ελλάδας και που έδωσαν τη δυνατότητα να κατακτηθούν θέσεις μάχης σε 7 από τα 13 περιφερειακά συμβούλια καθώς και το σύνολο όλων εκείνων που ενίσχυσαν τα ριζοσπαστικά σχήματα στους δήμους τα οποία και κατέκτησαν δεκάδες θέσεις εκπροσώπησης. Η μεγάλη ενίσχυση των δυνάμεων της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, κατέδειξε ότι σήμερα υπάρχει ένα υπαρκτό μαζικό αριστερό αντικαπιταλιστικό πολιτικό ρεύμα σε όλη την Ελλάδα, στην κοινωνία και την Αριστερά. Χαιρετίζουμε τους χιλιάδες που στήριξαν την «Αριστερή Παρέμβαση – Αντικαπιταλιστική Κίνηση στη Δυτική Ελλάδα» και εξέλεξαν τον επικεφαλής της, Δημήτρη Δεσύλλα, στο περιφερειακό συμβούλιο. Το αποτέλεσμα αυτό μας γεμίζει ευθύνη για τη μάχη της επόμενης μέρας, την ανασυγκρότηση του κινήματος και της Αριστεράς, την αντιπαράθεση με την αντεργατική λαίλαπα. Μας γεμίζει ευθύνη για την συνέχιση και κλιμάκωση του αγώνα για την ανατροπή του Μνημονίου και συνολικά της πολιτικής κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ, για την ανατρεπτική κοινής δράσης της Αριστεράς. Στον νέο γύρο αντιπαράθεσης που ξεκινά θα είμαστε στην πρώτη γραμμή. Και θα βγούμε νικητές!

26 Σεπ 2010

Δελτίο Τύπου

Αριστερή Παρέμβαση
Αντικαπιταλιστική Κίνηση στη Δυτική Ελλάδα


Το Σάββατο 25/9 πραγματοποιήθηκε ευρεία σύσκεψη μελών και φίλων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη Δυτική Ελλάδα με τη συμμετοχή αγωνιστών από όλους τους επιμέρους νομούς. Στη συζήτηση που διεξήχθει αποφασίστηκε η στήριξη στις επερχόμενες περιφερειακές εκλογές ενός αριστερού αντικαπιταλιστικού  σχήματος στη Δυτική Ελλάδα με σαφές πρόγραμμα ενάντια στην τριπλή κατοχή της χώρας από Ε.Ε., Δ.Ν.Τ. και κυβέρνηση. Με πολιτικούς στόχους τη διαμόρφωση ένα ισχυρότερο ρεύμααναχαίτησης της κανιβαλικής κυβερνητικής πολιτικής.Με κεντρικούς στόχους την άρνηση του χρέους και τη μονομερή διαγραφή του, την έξοδο από το Ευρώ και την ΕΕ. Τον αγώνα για την  αναδιανομή του πλούτου, την εθνικοποίηση των τραπεζών και λειτουργία τους υπό κοινωνικό έλεγχο. Τον αγώνα για τα τοπικά ζητήματα της εποχής μας. Τον αγώνα αυτό θεωρούμε πως δεν πρέπει να δώσουμε μόνοι! Για αυτό και οργανώνουμε νέα σύσκεψη για την οριστική συγκρότηση της κίνησης την Τετάρτη 29/9 στις 20:00 στα γραφεία της Α’ ΕΛΜΕ Αχαίας όπου και καλούμε κάθε ανένταχτο αγωνιστή να συμμετάσχει στη συλλογική αυτή προσπάθεια. 

18 Σεπ 2010

ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ


1.         Το Συντονιστικό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ εκφράζει την κατηγορηματική καταδίκη του για την οργανωμένη βίαιη επίθεση που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 14.09 από ομάδα μελών της Αριστερής Αντικαπιταλιστικής Συσπείρωσης (ΑΡΑΣ) σε βάρος φοιτητριών και φοιτητών, μελών του φοιτητικού σχήματος Αντίλογος των Μηχανολόγων Πάτρας και άλλων σχημάτων της ΕΑΑΚ, μελών της Αριστερής Ανασύνθεσης (ΑΡΑΝ)  στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας. Δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι τέτοιες πρακτικές δεν έχουν θέση στην αριστερά που εμείς παλεύουμε για να διαμορφώσουμε. Είναι ξένες και εχθρικές στην αντικαπιταλιστική αριστερά τόσο αυτές όσο και όποιοι τις υλοποιούν και τις στηρίζουν.

2.         Δεν κλείνουμε τα μάτια σε τέτοια φαινόμενα, ούτε τα προσπερνάμε. Για μας η αριστερά του καθημερινού αντικαπιταλιστικού αγώνα είναι μια αριστερά που λογοδοτεί στους εργαζόμενους και τη νεολαία και δεν φοβάται να κάνει την αυτοκριτική της για κάθε τι στη φυσιογνωμία και την πρακτική της που την κάνει να απομακρύνεται από το στόχο της επαναστατικής ανατροπής. Θέλουμε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να εκφράσει την ανάγκη μιας άλλης αριστεράς, που τόσο η καθημερινή της δράση όσο και το ήθος των αγωνιστών και αγωνιστριών της, να αποπνέει ότι πράγματι μπορούμε να διαμορφώσουμε μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, χωρίς εξουσιαστικές σχέσεις, χωρίς ιεραρχικές λογικές, χωρίς διακρίσεις και σεξισμό. Θέλουμε την αριστερά που δεν βάζει τους όποιους μικροηγεμονισμούς και συσχετισμούς πάνω από τις ανάγκες του κινήματος, προβλήματα που αναδείχθηκαν το προηγούμενο διάστημα. Γι’ αυτό και λέμε όχι σε κάθε λογική οργανωτικής κατίσχυσης, γι’ αυτό και είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στη χρήση φυσικής βίας για την επίλυση πολιτικών διαφορών. Επιμένουμε στο σεβασμό κάθε διαφορετικής άποψης, στην ανοιχτή και βαθιά δημοκρατική λειτουργία, στην προώθηση της ενότητας, της συλλογικότητας και της συντροφικότητας. Η διαμόρφωση μιας τέτοιας φυσιογνωμίας είναι μια διαρκής μάχη που αφορά όλους και όλες τους αγωνιστές και αγωνίστριες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

3.                  Καλούμε όλο το δυναμικό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ειδικά στην νεολαία, να αξιοποιήσει αυτήν τη συζήτηση γι’ αυτά τα θλιβερά και καταδικαστέα γεγονότα ως αφετηρία για ένα νέο βήμα στην ωρίμανση και ανάπτυξη του εγχειρήματός μας. Να συσπειρωθεί πάνω στην βάση των συλλογικών μας αποφάσεων, να δυναμώσει την ενότητά της, να βαθύνει το δημοκρατικό τρόπο λειτουργίας και συζήτησης όλων των ζητημάτων. Να διασφαλίσει και να αναπτύξει την ενότητα όλων των σχημάτων της αντικαπιταλιστικής αριστεράς στους χώρους δουλειάς, γειτονιών και σπουδών. Πάνω από όλα να δώσει όλες τις δυνάμεις της στη μεγάλη κοινωνική και πολιτική μάχη ενάντια στην βάρβαρη πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ.

5 Σεπ 2010

Γιατί οι Ρωμαίοι κοιμούνται ύσυχοι...

άρθρο του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

Πριν από λίγες εβδομάδες, οι θερινοί κινηματογράφοι πρόβαλαν τη θρυλική ταινία των Μόντι Πάιθονς «Ενας προφήτης, μα τι προφήτης». Γυρίστηκε το 1979, χρονιά - ορόσημο, λόγω της εκλογής της Μάργκαρετ Θάτσερ, που σηματοδότησε ένα τέλος εποχής για την ευρωπαϊκή Αριστερά. Μπήκα στον κινηματογράφο με την ελαφρά μελαγχολία του «τριάντα χρόνια μετά» και βγήκα με την αυτοσαρκαστική αίσθηση μιας αναπάντεχης επικαιρότητας: τελικά, για μας μιλούσε ο μύθος...

Σε μια χαρακτηριστική σκηνή, ο νεαρός Ιουδαίος Μπράιαν συναντά σε ρωμαϊκό αμφιθέατρο ομοεθνείς του, που θέλουν να τον στρατολογήσουν στο επαναστατικό Λαϊκό Μέτωπο της Ιουδαίας. «Τους μόνους που μισούμε πιο πολύ από τους Ρωμαίους, είναι τους διασπαστές του Ιουδαϊκού Λαϊκού Μετώπου», λέει ένας από τους συνωμότες. «Και τους διασπαστές του Λαϊκού Μετώπου του Ιουδαϊκού Λαού», παρεμβαίνει ένας άλλος. «Και τους διασπαστές του Λαϊκού Μετώπου Ιουδαίων», προσθέτει ένας τρίτος.

Ο τρόπος που αντιμετωπίζει η ελληνική Αριστερά την καταθλιπτική πραγματικότητα της κρίσης και του Μνημονίου δεν διαφέρει και πάρα πολύ από εκείνη των συντρόφων του Μπράιαν. Αν οι ηγεσίες της έπαιρναν στα σοβαρά τις ίδιες τις διαπιστώσεις τους περί κοινωνικού Μεσαίωνα και τα συναφή, θα έπρεπε να επιλέξουν όχι τον μέγιστο κοινό διαιρέτη, αλλά τον ελάχιστο κοινό παρονομαστή. Πολύ περισσότερο που το ΠΑΣΟΚ περνάει, τηρουμένων των αναλογιών, το δικό του «1989», μια περίοδο υπαρξιακής κρίσης, καθώς ο ηγέτης του εγκωμιάζεται από τους Financial Times ως «ο άνθρωπός μας στην Ελλάδα» και βρίσκει υποστήριξη, στο εσωτερικό της χώρας, από πολιτικούς της αντίπερα όχθης, όπως ο κ. Καρατζαφέρης και η κ. Μπακογιάννη.

Η αντίδραση του ΚΚΕ σ’ αυτή την σπάνια ευκαιρία που προσέφερε η συγκυρία στην Αριστερά είναι σαφής: Χάραξε μια γραμμή σκληρών ιδεολογικών διαχωρισμών, απορρίπτοντας οποιαδήποτε πρόταση άμεσης διεξόδου (π.χ. στάση πληρωμών) και παραπέμποντας την έξοδο από την κρίση στη «λαϊκή εξουσία» και τον σοσιαλισμό. Το τίμημα αυτής της «καθαρότητας» κινδυνεύει να είναι η πολιτική περιχαράκωση - ιδίως αν συνοδευτεί από την επιλογή μιας οργανωτικής ρήξης στα συνδικάτα, η οποία μπορεί να οδηγήσει στη διχοτόμηση ή και τριχοτόμηση της ΓΣΕΕ. Εν πάση περιπτώσει, είναι μια κάποια πολιτική γραμμή, την οποία το ΚΚΕ προωθεί με συνέπεια και με την αίσθηση της δικαίωσης απέναντι στον υπόλοιπο πολιτικό κόσμο, που εμπιστεύτηκε τυφλά την Ευρώπη του Μάαστριχτ.

Στην απέναντι πλευρά, ο Συνασπισμός πλειοδοτεί υπέρ της ενότητας, πράγμα που θα ήταν πολύ καλό, αν την ίδια στιγμή δεν… υπήρχε πολυδιάσπαση στον ίδιο! Χθες έφυγαν οι ανανεωτικοί του κ. Κουβέλη, σήμερα απειλείται με διάσπαση ο ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή την υποψηφιότητα Αλαβάνου για τις περιφερειακές εκλογές.

Ασφαλώς, η ιστορία της Αριστεράς είναι γεμάτη εσωτερικές διαμάχες. Σε άλλους καιρούς, αυτές είχαν προφανή ιδεολογική νομιμοποίηση. Οι αριστεροί ήξεραν ότι σε άλλους θεούς πίστευαν οι σταλινικοί από τους τροτσκιστές, οι μαοϊκοί από τους χρουστσοφικούς, οι ευρωκομμουνιστές από τους μπρεζνιεφικούς. Μπορεί όλοι οι «ισμοί» να έχουν την παθολογία τους, αλλά επιτέλους επρόκειτο για διαφορετικές θεωρήσεις του κόσμου. Ποιες είναι σήμερα, όμως, οι αγεφύρωτες διαφορές μεταξύ Αλέκου Αλαβάνου και Αλέξη Τσίπρα; Πώς γίνεται η ηγεσία του ΣΥΝ να προτείνει για δήμαρχο τον Διονύση Τσακνή, ο οποίος είναι διαχρονικά συνεπής σε μια γραμμή κριτικής υποστήριξης του ΚΚΕ, έπειτα να προτείνει για περιφερειάρχη τον Αλέξη Μητρόπουλο, επίσης συνεπή στη γραμμή του «κοινωνικού ΠΑΣΟΚ», κι έπειτα να συζητά τον Μανώλη Γλέζο, με αντιπεριφερειάρχες τον Μητρόπουλο και τον Αλαβάνο; Και πώς να πιστέψουν οι πολίτες ότι πίσω από όλα αυτά διακυβεύεται κάτι σοβαρότερο από προσωπικές φιλοδοξίες και ηγετικά άγχη;

Στην προαναφερθείσα ταινία, υπάρχει και μια άλλη ενδιαφέρουσα σκηνή. Δύο από τις πολυάριθμες, επαναστατικές ιουδαϊκές οργανώσεις επιχειρούν ταυτόχρονα, χωρίς προσυνεννόηση, να απαγάγουν τη γυναίκα του Πόντιου Πιλάτου. Συναντιούνται τυχαία, στα υπόγεια του παλατιού, κι αντί να ενώσουν τις δυνάμεις τους, αρχίζουν να αλληλοεξοντώνονται μέχρι και τον τελευταίο άνδρα, κάτω από τα έκπληκτα μάτια των Ρωμαίων στρατιωτών, που δεν χρειάστηκε να κουνήσουν ούτε το δαχτυλάκι τους…

25 Αυγ 2010

Όχι στο ξεπούλημα της ΔΕΗ!

«Απελευθέρωση»  της αγοράς Ενέργειας = περαιτέρω απόδοση  της στις ορέξεις  του κεφαλαίου!

Η φθηνή, εγγυημένη  και με περιβαλλοντικό σχεδιασμό ηλεκτρική  ενέργεια
είναι λαικό δικαίωμα και  όχι πεδίο για business!  

Δεν πάει πολύς καιρός που ο πρωθυπουργός – προδότης Γ. Παπανδρέου ανακοίνωσε την ένταξη της χώρας στον κοινό μηχανισμό επιτήρησης του ΔΝΤ και της ΕΕ και οι συνέπειες για το λαό έχουν ήδη γίνει βαρύτατες ενώ είναι σαφές ότι οι πολιτικές αυτές μόνο καταστροφικά αποτελέσματα μπορούν να έχουν για όσους ζουν, εργάζονται, κοπιάζουν και δεν είναι μεγαλοκεφαλαιούχοι και μπασμένοι της εξουσίας. Και η αντιλαική πολιτική της Κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ έχει πολλά πλοκάμια και αποδεικνύει κάθε μέρα ότι τα μέτρα τους δεν έχουν τελειωμό ή όριο. Σημαντική τομή και μάλιστα με σημαντικό βάθος ως προς τις συνέπειες της είναι και η απόφαση για «απελευθέρωση» της αγοράς ενέργειας όπως ρητά αναφέρεται στο ανανεωμένο μνημόνιο… 

Η «απελευθέρωση» της  αγοράς ενέργειας  δεν είναι κάτι το εντελώς νέο…
 
Όλες  οι τελευταίες κυβερνήσεις έχουν  προχωρήσει συγκεκριμένες και σημαντικές (αν και όχι πολυσυζητημένες) αλλαγές  που έχουν φέρει ένα βήμα πιο  κοντά την ιδιωτικοποίηση της  ενέργειας.  

Καταρχήν  η ΔΕΗ δεν είναι πλέον ο κύριος του Δικτύου Μεταφοράς Ενέργειας. Όσο και αν ακούγεται αστείο, η επιχείρηση που έφτιαξε το δίκτυο μεταφοράς ενέργειας δεν έχει και τον έλεγχο για τον σχεδιασμό του: έχει όλη την τεχνική ευθύνη αλλά το ποιος θα πάρει άδεια ή όχι για να μπει σε αυτό το δίκτυο είναι θέμα μιας άλλης αρχής – της «ανεξάρτητης» (ανεξάρτητης, υπερκομματικής, αδιάβλητης και άλλα τέτοια επίθετα που μπαίνουν κυρίως εκεί που πραγματικά κυριαρχεί η πρακτική της μίζας και του βύσματος) αρχής, της ΔΕΣΜΗΕ. Φυσικά η «ανεξάρτητη» ΔΕΣΜΗΕ δίνει άδειες σε επιχειρηματίες να μπουν στην αγορά ενέργειας!  

Επιπρόσθετα έχει δημιουργηθεί η  Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) η οποία ούτε λίγο ούτε πολύ επέβαλε το σπάσιμο της ΔΕΗ σε τρεις επιχειρήσεις, διαχωρίζοντας την παραγωγή, τη μεταφορά και τη διανομή του ρεύματος και προκαλώντας επιπρόσθετα έξοδα και μειώνοντας τον έλεγχο των εργαζομένων. Επιπλέον η ΡΑΕ επέβαλε την αγορά ενέργειας που παράγουν ιδιώτες από τη ΔΕΗ με βάση την τιμή της πιο ακριβής μηχανής! Έτσι η ΔΕΗ που παράγει με πάμφθηνο λιγνίτη αναγκάζεται να αγοράζει στην τιμή που παράγουν πανάκριβοι ντιζελοκινητήρες!  

Τέλος έχουν γίνει ήδη διαγωνισμοί για ανάθεση παραγωγής ορισμένων MWh αποκλειστικά και μόνο σε ιδιώτες αφού σε διαγωνισμούς που το κριτήριο ήταν η χαμηλότερη τιμή παραγωγής του ρεύματος η ΔΕΗ… αποκλειόταν με νόμο!  

Το  αποτέλεσμα είναι  ότι ήδη μεγάλες  επιχειρήσεις έχουν  βάλει ήδη το χεράκι τους στην πίτα της  ενέργειας: Ο Κοπελούζος φτιάχνει εργοστάσιο μαζί με την ENEL και την GASPROM, η Τεχνοδοκιμή και Βιοχάλκο προχωράνε μαζί με την Edison-EdF, Ο Μυτιληναίος κατασκευάζει εργοστάσιο μαζί με την Iberdrola και τέλος η ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ συνεργάζεται με την Endesa. Και φυσικά μαζί με την εμπλοκή ιδιωτών έχει προχωρήσει και η «ιδιωτικοοικονομική» λειτουργία της ίδιας της ΔΕΗ με τα σκληρά Business Plan, την άνοδο του τιμολογίου. Και το πιο τραγικό είναι ότι η δικαιολογία για την αύξηση του τιμολογίου της ΔΕΗ είναι τα ομολογουμένως μικρότερα κέρδη της  (423 εκ. ευρώ το 2002 αλλά μόλις 42 εκ. ευρώ το 2006) μόνο που τα κέρδη μειώθηκαν διότι με νόμο το κράτος έχει μειώσει τον ισολογισμό της ΔΕΗ αφού την υποχρεώνει να συντηρεί και να ανανεώνει το δίκτυο ενώ την αποκλείει από τους διαγωνισμούς για νέες μονάδες! Και τώρα με το Μνημόνιο, η «Χούντα» της Τρόικας έρχεται να τα διαλύσει όλα!  

26 Ιουλ 2010

Αναδιαπραγμάτευση ή άρνηση του χρέους; Μια κριτική της κριτικής.

Η κριτική του κ. Μπινιάρη (http://ardin.gr/node/3587) είναι παντελώς άστοχη και κάθε άλλο παρά άρτια από «τεχνική» άποψη. Πρώτα και κύρια γιατί ξεκινά από μια ριζικά διαφορετική αφετηρία. Για μένα η πολιτική που ακολουθείται από την ΕΕ, την ΕΚΤ, το ΔΝΤ, την κυβέρνηση και η οποία σιγοντάρεται από ποικίλους «ειδικούς» και μη, σαν τις «αυθεντίες» στις οποίες αναφέρεται εμμέσως πλην σαφώς ο κ. Μπινιάρης, δεν είναι μονόδρομος όπου το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να εναποθέσουμε τις ελπίδες μας στους θεούς της αγοράς και στην ευγενική κατανόηση των αρπαχτικών της. Με εξέπληξε επίσης η άγνοια επί του θέματος που επιδεικνύει ο κ. Μπινιάρης, αν και θα έπρεπε να ξέρει καλύτερα και περισσότερα. Ας είναι όμως.

Καταρχάς δυο απλές παρατηρήσεις: Πρώτο, το να απαντά κανείς ότι αν εφαρμοστεί μια πρόταση με την οποία διαφωνεί θα σημάνει την απόλυτη καταστροφή, και μάλιστα χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο, αυτό δεν αποτελεί επιχείρημα, αλλά εκδήλωση δογματικής προσκόλλησης σε κάποιες δικές του «απόλυτες αλήθειες» που τις θεωρεί τόσο δεδομένες ώστε δεν κάνει καν τον κόπο να επεξεργαστεί τα επιχειρήματα την άλλης άποψης. Και θα δούμε παρακάτω πώς το κάνει αυτό ο κ. Μπινιάρης. Δεύτερο, η άγνοια δεν υπήρξε ποτέ επιχείρημα. Όταν δεν γνωρίζεις κάτι οφείλεις να το μάθεις πριν μιλήσεις και μάλιστα πριν θεωρήσεις τον εαυτό σου ικανό να ασκήσει κριτική.

Η καταγωγή της πρότασης για άρνηση του χρέους

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Δεν γνωρίζω την παιδεία του κ. Μπινιάρη και ούτε με ενδιαφέρει να την μάθω, απλά τον πληροφορώ ότι οποιοδήποτε σοβαρό εγχειρίδιο κι αν ανοίξει σχετικό με τα ζητήματα του δημόσιου χρέους, θα διαπιστώσει ότι η πρότασή μου καταγράφεται ως τουλάχιστον μια από τις μεθόδους αντιμετώπισης των υπέρογκων δημόσιων χρεών από το 19ο αιώνα έως τις ημέρες μας. Πρόκειται για την πρόταση που στα αγγλικά αποδίδεται ως repudiation of debt. Φυσικά θα μας επιτρέψει η χάρη του να προσδώσουμε στη δική μας πρόταση εκείνα τα ειδικά χαρακτηριστικά που νομίζουμε ότι προσιδιάζουν στο πρόβλημα του δημόσιου χρέους της Ελλάδας. Ελπίζω να μας επιτρέπει να κρατήσουμε την αναγκαία ανεξαρτησία σκέψης και προβληματισμού, που για μας αποτελεί την πεμπτουσία της επιστήμης, και η οποία μας αποτρέπει να παπαγαλίζουμε ή να αναμασάμε τις συνταγές ακαδημαϊκών και άλλων «ειδικών» στους οποίους αναφέρεται.