Μονάχα δύο μήνες με το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση και ένας νέος γύρος αντιλαϊκής επίθεσης έχει ξεκινήσει. Η νέα κυβέρνηση εκμεταλλεύεται την προβληματική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, εκμεταλλεύεται τις πιέσεις που διαμορφώνονται από τα επιτελεία της ΕΕ για την τήρηση του Συμφώνου Σταθερότητας με στόχο να φέρει πρόσθετες αντεργατικές μεταρρυθμίσεις, να διαμορφώσει μια ακόμα χειρότερη πραγματικότητα για την εργαζόμενη κοινωνική πλειοψηφία. Είναι η απάντηση που αυτοί δίνουν στην οικονομική κρίση, η υπέρβαση της δηλαδή με κριτήριο την διατήρηση της κερδοφορίας των κεφαλαιούχων σε βάρος των δικαιωμάτων εργαζομένων και της νεολαίας.
Η πολιτική της κυβέρνησης συνοψίζεται στον προϋπολογισμό που κατατίθεται προς ψήφιση στις 17 Δεκέμβρη. Με βασική δικαιολογία το χρέος της Ελλάδας και την επιτήρηση από την ΕΕ έχει ήδη ανακοινωθεί ότι περνάμε σε εποχή μεγάλων διαρθρωτικών αλλαγών.
Οι βασικές κατευθύνσεις της κυβέρνησης δείχνουν το βάθος των αντεργατικών αλλαγών που προετοιμάζονται:
- Το καθεστώς λιτότητας θα συνεχισθεί αφού μέσα στα πλαίσια της οικονομικής κρίσης, οι δυνάμεις της εργοδοσίας έχουν βρει την ευκαιρία να ρίξουν ακόμα πιο κάτω τους μισθούς και τα μεροκάματα.
- Την ίδια στιγμή οδηγούμαστε σε περαιτέρω διάλυση του κράτους πρόνοιας. Τόσο όσον αναφορά την παιδεία όσο και για το εθνικό σύστημα υγείας δεν παρουσιάζεται αύξηση της χρηματοδότησης.
- Παράλληλα η κυβέρνηση όχι μόνο προχωρά την υλοποίηση του αντιασφαλιστικού νόμου που ψήφισε η ΝΔ αλλά επιπλέον ανοίγει την συζήτηση για πρόσθετες αλλαγές που διαλύουν την κοινωνική ασφάλιση και ενισχύουν τις ανταποδοτικές – κεφαλαιοποιοητικές λογικές.
- Σε μια περίοδο που η ανεργία μαστίζει μεγάλες μερίδες των εργαζομένων και πολύ πιο έντονα την νέα γενιά, το ΠΑΣΟΚ προτείνει ως «λύση» τις ελαστικές – επισφαλείς - μορφές εργασίας και την υποτιθέμενη μαθητεία – σχεδόν δωρεάν δανεισμό εργαζομένων στους εργοδότες.
- Επιπρόσθετα εντείνεται η πολιτική ιδιωτικοποιήσεων και Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα με βασικούς στόχους την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ αλλά και την παροχή λειτουργιών του ευρύτερου δημοσίου τομέα σε ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Είναι σαφές ότι η πολιτική αυτή στοχεύει στην ακόμα μεγαλύτερη οικονομική συμπίεση των λαϊκών στρωμάτων, στην περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, στην ακόμα μεγαλύτερη εκτίναξη της ανεργίας, στη διάλυση – ιδιωτικοποίηση των θεσμών του κοινωνικού κράτους.
Απέναντι σε αυτή την πολιτική αντιστοιχεί ο πιο μαζικός Αγώνας!
Αντιστοιχεί ο πιο μαζικός και ανυποχώρητος αγώνας απέναντι σε αυτή την πολιτική, αντιστοιχεί η πιο έντονη πάλη για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και της νεολαίας. Οι εργαζόμενοι πρέπει να συγκροτήσουν άμεσα το μέτωπο της αντιπαράθεσης με την κυβερνητική πολιτική. Για τις ανάγκες και τα δικαιώματα μας οφείλουμε να ενισχύσουμε την πάλη για τον μισθό, την πάλη για τις εργασιακές σχέσεις, την πάλη για την ενίσχυση των δομών κοινωνικής πρόνοιας, την πάλη για ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα, την πάλη για ένα ισχυρό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, την πάλη για την ανατροπή της πολιτικής λιτότητας, την πάλη για να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι και τις ίδιες τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης.
Τον δρόμο χαράζουν οι αγώνες των εργαζομένων στην WIND, η πάλη για υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων στο χώρο των τεχνικών, οι αγώνες των εργαζομένων στην ΗΜΕΡΑ, η πάλη των Stagers, η απεργία των λιμενεργατών. Αυτός ο δρόμος, ο δρόμος της συλλογικής αντίστασης αποτελεί την μόνη εγγύηση για την επίτευξη νικών για τα δικαιώματα και τις ανάγκες μας. Σε αντίθεση με ότι θέλουν να μας πουν, η ιστορία των αγώνων αποδεικνύει ότι μπορούμε να μπλοκάρουμε την πολιτική τους, μπορούμε να κερδίσουμε!
…η Συνδικαλιστική γραφειοκρατία όμως κοιμάται εσκεμμένα
Οι γραφειοκρατικές ηγεσίες των ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ κατ’ επιλογήν δεν βάζουν απεργία την ημέρα κατάθεσης του προϋπολογισμού. Σε συνέχεια των επιλογών κοινωνικού διαλόγου με την κυβέρνηση και τον ΣΕΒ, η ηγεσία της ΓΣΕΕ επιλέγει να μην βοηθήσει στην συγκρότηση αντιστάσεων, επιλέγει να απονεκρώσει κάθε προσπάθεια να αποτραπεί η προώθηση των αντεργατικών αλλαγών. Οι επιλογές αυτές είναι πλήρως αντίθετες με τις ανάγκες των εργαζομένων και της νεολαίας. Σε μια εποχή που η εργοδοσία και η κυβέρνηση εξαπολύουν έναν νέο γύρο σκληρών αναδιαρθρώσεων, όσοι επιλέγουν τον δρόμο της κοινωνικής και ταξικής ειρήνης αντικειμενικά διευκολύνουν τον δρόμο για την υλοποίηση των αντεργατικών μεταρρυθμίσεων.
17 του Δεκέμβρη να κάνουμε ΑΠΕΡΓΙΑ!
Ως ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. παλεύουμε για την σύγκλιση απεργίας στις 17 Δεκέμβρη από το μεγαλύτερο δυνατό σύνολο σωματείων, ομοσπονδιών και εν τέλει από τις ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ. Η κίνηση αυτή αποτελεί βασικό κόμβο του αγώνα ενάντια στην αντεργατική πολιτική. Μονάχα μέσα από τη συγκρότηση μαζικών αγώνων σε κάθε χώρο δουλειάς και συντονισμένα κόντρα στην κυβερνητική πολιτική, μονάχα μέσα από την πιο έντονη κοινωνική και πολιτική πάλη μπορεί να βελτιωθεί η θέση των εργαζομένων και της νεολαίας, να πετύχουμε νίκες, να ενισχυθεί η ταξική αυτοπεποίθηση. Καλούμε το σύνολο των δυνάμεων της αριστεράς και του κινήματος να παλέψουμε από κοινού σε αυτή την κατεύθυνση, να πιέσουμε να μπει απεργία στις 17/12 κόντρα στις λογικές ειρήνης με την εργοδοσία και την κυβέρνηση. Καλούμε το σύνολο των εργαζομένων και της νεολαίας σε έναν συντονισμένο αγώνα που θα καταφέρει να βάλει ανάχωμα στον νέο γύρο επίθεσης, που θα καταγάγει νίκες προς όφελος των συμφερόντων της κοινωνικής πλειοψηφίας.
Παλεύουμε για:
* Μόνιμη και Σταθερή Δουλειά για όλους – 5ήμερο, 7ωρο, 35ωρο
* Δημόσια Ασφάλιση για όλους, με μείωση των ορίων συνταξιοδότησης, αυξήσεις των συντάξεων – έξω τα ταμεία από τον χρηματιστηριακό τζόγο – κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων Σιούφα – Ρέππα – Πετραλιά
* Κατάργηση του θεσμού των επινοικιαζόμενων εργαζομένων, της άνισης μεταχείρισης των ξένων
* 1400 ευρώ κατώτατο μισθό – καμία μείωση των δημόσιων δαπανών για να πληρωθεί το ληστρικό «δημόσιο χρέος»
* Προστασία των ανέργων, επίδομα ανεργίας ίσο με το βασικό μισθό που διεκδικούμε – παραγραφή των δανείων – πλήρης υγειονομική κάλυψη, ο χρόνος ανεργίας να μετρά ως συντάξιμος
* Αύξηση της φορολογίας του κεφαλαίου – πάγωμα και μειώσεις των τιμολογίων των ΔΕΚΟ και των τιμών στα είδη λαϊκής κατανάλωσης
* Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις και τα ΣΔΙΤ - όλες οι επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας (ενέργεια, επικοινωνίες, υγεία, ύδρευση, συγκοινωνίες) να είναι αποκλειστικά δημόσιες και με εργατικό – κοινωνικό έλεγχο
* Να μην εφαρμοστεί η ΚΑΠ – κατοχύρωση, εγγύηση και βελτίωση του εισοδήματος των φτωχών και μεσαίων αγροτών, στήριξη και ενίσχυση των συνεταιρισμών ως προς την οργάνωση της αγροτικής παραγωγής και την μεταποίηση του προϊόντος
* Κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας – όχι στην πολιτική της ΕΕ, απειθαρχία στη Συνθήκη της Λισσαβόνας, πάλη για την έξοδο από την ΕΕ
