Η σοσιαλοδημοκρατική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει βάλει στο στόχαστρο τους εργαζομένους και τη νεολαία. Παρά τις όποιες προσπάθειες να διατηρηθεί ένα δήθεν κοινωνικό προφίλ, το ΠΑΣΟΚ ακολουθεί μια πιεστική πολιτική προώθησης αντιδραστικών αλλαγών με δικαιολογία την οικονομική κρίση και τις τάχα «απ’έξω» πιέσεις της ΕΕ. Νέα φορολογικά μέτρα, πάγωμα μισθών, πάγωμα προσλήψεων, αύξηση ορίων ηλικίας δείχνουν το πραγματικό πρόσωπο των προεκλογικών δεσμέυσεων του ΠΑΣΟΚ, που εξάλλου έχει και την στήριξη και συναίνεση της ΝΔ.
Στα ίδια πλαίσια στην εκπαίδευση προωθεί νεά αντιδραστικά μέτρα. Οι προωθούμενες αλλαγές στην Α’βάθμια και β’βάθμια εκπαίδευση κάθε άλλο παρά ωφελούν μαθητές και εκπαιδευτικούς ενώ αντίστοιχα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση προωθείται η πολιτική χειροτέρευσης των όρων εργασιακής ένταξης, της εντατικοποίησης και της πειθάρχησης του κινήματος. Προωθείται η αναγνώριση των ΚΕΣ με στόχο την περαιτέρω διάσπαση των πτυχίων και επαγγελματικών δικαιωμάτων, τον μεγαλύτερο ανταγωνισμός των αποφοίτων κι αυριανών εργαζομένων, την εισαγωγή διδάκτρων και το προχώρημα της παραγωγικοποίησης της Γ’βάθμιας εκπαίδευσης.
Ταυτόχρονα επιχειρεί να προωθήσει αλλαγές μέσα από τον Καποδίστρια ΙΙ αλλά και από τον νέο εκλογικό νόμο προσπαθώντας να ενισχύσει το δικομματικό σύστημα, να περιορίσει τις πιέσεις του λαϊκού παράγοντα, να διαστρεβλώνει με θεσμικό τρόπο τον λόγο του και να βαθύνει τη νεοφιλελεύθερη πολιτική σε δήμους και περιφέρειες.
Απέναντι σε αυτή την πολιτική δεν πείθουν οι δηλώσεις των κυβερνώντων ότι η μόνη λύση είναι ο μονόδρομος της λιτότητας, του Συμφώνου Σταθερότητας που προσπαθούν να επιβάλλουν μέσα από την ΕΕ και των απολύσεων. Οι εργαζόμενοι και η νεολαία μπορούν και πρέπει να απαντήσουν με τους αγώνες τους ενάντια σε αυτή την πολιτική.
Ο Ν.Τεμπονέρας αποτελεί σύγχρονο παράδειγμα ότι ακόμα και σε περιόδους που το κεφάλαιο προσπαθεί με τον πιο βίαιο τρόπο να επιβάλλει την πολιτική του, που τα διάφορα επιτελεία επιχειρούν να μας πείσουν ότι η ιστορία τέλειωσε και ότι πρέπει να παρθούν αντιλαϊκά μέτρα, μπορεί να υψωθεί ο τοίχος της αντίστασης και της πάλης. Σήμερα υπάρχουν ρήγματα, υπάρχουν πλατιές κοινωνικές μερίδες που αμφισβητούν την αναδιαρθρωτική πολιτική που συνεχίζει το ΠΑΣΟΚ μετά τη ΝΔ. Υπάρχει σήμερα η δυνατότητα η σπίθα του αγώνα να γίνει φλογερό κίνημα αντίστασης, διεκδίκησης και ανατροπής.
Σε αυτή την κατεύθυνση είναι αναγκαία η οργάνωση του κόσμου σε σωματεία και ομοσπονδίες με στόχο την διαμόρφωση ενός συλλογικού αγώνα των εργαζομένων που θα βάλει φρένο στην κυβερνητική πολιτική. Σήμερα κόντρα στις ξεπουλημένες ηγεσίες των ΓΣΕΕ- ΑΔΕΥ που προσπαθούν να συγκρατήσουν τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων, υπάρχει η δυνατότητα ανασυγκρότησης του εργατικού κινήματος. Κόντρα στην κομματική περιχαράκωση του ΠΑΜΕ, κόντρα στην διάσπαση του κινήματος που προωθεί στο βωμό της βραχυπρόθεσμης εκλογικής ενίσχυσης του ΚΚΕ αλλά και κόντρα στην ΣΥΝδιαχείριση που εξακολουθεί να χαρακτηρίζει το μεγάλο μέρος των εκλεγμένων συνδικαλιστών του Συνασπισμού, οι εργαζόμενοι μπορούν να οργανωθούν ενιαία στη βάση των κοινών συμφερόντων και αναγκών τους, μπορούν να διεκδικήσουν και να πετύχουν νίκες για τα συμφέροντα τους.
Για να επιτευχθεί όμως ο στόχος της συλλογικής και νικηφόρας πάλης είναι αναγκαίο να συγκροτηθεί και στην Πάτρα συντονισμός σχημάτων εργαζομένων, μακριά από λογικές διαχωρισμού και απομονωτισμού, αλλά σε μια σαφώς ριζοσπαστική κατεύθυνση για να συγκροτηθεί εκείνη η δυναμική για να οργανώσει τις αντιστάσεις αυτές. Είναι σημαντικό να συντονιστούν οι διεκδικήσεις των επί μέρους χώρων δουλειάς, να γίνει προσπάθεια να οικοδομηθούν αντιστάσεις εκεί όπου δεν υπάρχουν, να διαμορφωθεί ένα νέο ρεύμα αριστερής παρέμβασης που θα παλεύει μέσα στο εργατικό κίνημα με στόχο την αγωνιστική ανασυγκρότηση αυτού. Σε αυτό δεσμευόμαστε ότι ως ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα ρίξουμε όλες μας τις δυνάμεις.
Άλλωστε έχει αποδειχθεί ότι αυτό είναι που περισσότερο από οτιδήποτε άλλο τους κυβερνώντες και τα επιτελεία τους. Η μαζικότητα και η ριζοσπαστικότητα των αντιστάσεων που συσσωρεύεται είναι ήδη εκρηκτική. Το απέδειξε η εξέγερση του Δεκέμβρη του ‘08 που τόσο πολύ τους τρομοκράτησε και έβγαλε στο προσκήνιο νέες δυναμικές. Η οργάνωση και η περαιτέρω ριζοσπαστικοποίηση αυτής της δυναμικής μπορεί να οδηγήσει σε ακόμα πιο μαζικές, πιο επικίνδυνες πολιτικά κινητοποιήσεις και αγώνες. Η πιο μεγάλη τιμή στον αγωνιστή Ν. Τεμπονέρα είναι να συνεχισθεί στο σήμερα ο αγώνας που και ο ίδιος τότε έδωσε.
Όλοι στην Εκδήλωση μνήμης στον Νίκο Τεμπονέρα που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 9/1/2010 στις 6 μ.μ. έξω από το σχολικό συγκρότημα «Ν. Τεμπονέρα» στα Ψηλά Αλώνια στην Πάτρα. Θα ακολουθήσει πορεία στο κέντρο της πόλης.