Η περίοδος χάριτος της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ έχει πια περάσει. Οι φρούδες ελπίδες πάνω στις οποίες το ΠΑΣΟΚ πήρε την εξουσία έχουν πια καταρρεύσει. Σήμερα, λίγους μήνες μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με έναν νέο γύρο πρωτοφανούς αντεργατικής επίθεσης. Η νέα κυβέρνηση εκμεταλλεύεται την προβληματική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, εκμεταλλεύεται τις ‘πιέσεις’ που διαμορφώνονται από τα επιτελεία της ΕΕ για την τήρηση του Συμφώνου Σταθερότητας με στόχο να φέρει πρόσθετες αντεργατικές μεταρρυθμίσεις, να διαμορφώσει μια ακόμα χειρότερη πραγματικότητα για την εργαζόμενη κοινωνική πλειοψηφία. Είναι η απάντηση που αυτοί δίνουν στην οικονομική κρίση, η υπέρβαση της δηλαδή με κριτήριο την διατήρηση της κερδοφορίας των κεφαλαιούχων σε βάρος των δικαιωμάτων εργαζομένων. Το ΠΑΣΟΚ δεν διαφωνεί με την ΕΕ και τα οικονομικά επιτελεία. Απλώς ακολουθεί μια τακτική «τραβάτε με και ας κλαίω» ρίχνοντας την ευθύνη δήθεν μόνο στην ΕΕ.
Η πολιτική της κυβέρνησης καταδεικνύεται από τις επιλογές της σε όλα τα μέτωπα: από την αντιμετώπιση των αγροτών, την νέα φοροεπιδρομή βάθους, την προσπάθεια θεσμοθέτησης της επισφαλούς εργασίας, την μείωση εισοδήματος, την διάλυση του ασφαλιστικού. Οι βασικές κατευθύνσεις της κυβέρνησης δείχνουν την επιλογή της αντεργατικής πολιτικής:
* Το καθεστώς λιτότητας θα ενταθεί αφού μέσα στα πλαίσια της οικονομικής κρίσης, οι δυνάμεις της εργοδοσίας έχουν βρει την ευκαιρία να ρίξουν ακόμα πιο κάτω τους μισθούς και τα μεροκάματα. Την ίδια στιγμή η διέξοδος για τα οικονομικά του κράτους γίνεται για άλλη μια φορά η φοροεπιδρομή. Ο νέος νόμος «τα παίρνει» για άλλη μια φορά από τους εργαζόμενους και όχι από το μεγάλο κεφάλαιο!
* Την ίδια στιγμή οδηγούμαστε σε περαιτέρω διάλυση του κράτους πρόνοιας. Τόσο όσον αναφορά την παιδεία όσο και για το εθνικό σύστημα υγείας δεν παρουσιάζεται αύξηση της χρηματοδότησης.
* Παράλληλα η κυβέρνηση όχι μόνο προχωρά την υλοποίηση του αντιασφαλιστικού νόμου που ψήφισε η ΝΔ αλλά επιπλέον ανοίγει την συζήτηση για πρόσθετες αλλαγές που διαλύουν την κοινωνική ασφάλιση και ενισχύουν τις ανταποδοτικές – κεφαλαιοποιοητικές λογικές.
* Σε μια περίοδο που η ανεργία μαστίζει μεγάλες μερίδες των εργαζομένων και πολύ πιο έντονα την νέα γενιά, το ΠΑΣΟΚ προτείνει ως «λύση» τις ελαστικές – επισφαλείς - μορφές απασχόλησης.
* Χτυπά το αγροτικό εισόδημα και την αγροτική παραγωγή αρνούμενη την επί της ουσίας επιδότηση και στήριξη της ίδιας της παραγωγής, των παραγωγών και το χτύπημα των μεσαζόντων.
* Επιπρόσθετα εντείνεται η πολιτική ιδιωτικοποιήσεων και Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα και την ιδιωτικοποίηση κοινωφελών επιχειρήσεων όπως η ΔΕΗ!
Είναι σαφές ότι η πολιτική αυτή στοχεύει στην ακόμα μεγαλύτερη οικονομική συμπίεση των λαϊκών στρωμάτων, στην περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, στην ακόμα μεγαλύτερη εκτίναξη της ανεργίας, στη διάλυση – ιδιωτικοποίηση των θεσμών του κοινωνικού κράτους. Είναι η πολιτική της Σταθεροποίησης των κερδών με βάση το βάθεμα της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.
Απέναντι σε αυτή την πολιτική αντιστοιχεί ο πιο μαζικός Αγώνας!
Αντιστοιχεί ο πιο μαζικός και ανυποχώρητος αγώνας απέναντι σε αυτή την πολιτική, αντιστοιχεί η πιο έντονη πάλη για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και της νεολαίας. Οι εργαζόμενοι πρέπει να συγκροτήσουν άμεσα το μέτωπο της αντιπαράθεσης με την κυβερνητική πολιτική. Για τις ανάγκες και τα δικαιώματα μας οφείλουμε να ενισχύσουμε την πάλη για τον μισθό, την πάλη για τις εργασιακές σχέσεις, την πάλη για την ενίσχυση των δομών κοινωνικής πρόνοιας, την πάλη για ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα, την πάλη για ένα ισχυρό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, την πάλη για την ανατροπή της πολιτικής λιτότητας, την πάλη για να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι και τις ίδιες τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης. Τον δρόμο χαράζουν οι αγώνες των εργαζομένων , η πάλη του αγροτικού κινήματος και ο οριζόντιος συντονισμός των επιτροπών κόντρα στην υποταγμένη διοίκηση της ΠΑΣΕΓΕΣ, η πάλη των εργαζομένων στην WIND, τη Forthent, της HOL, η πάλη για υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων στο χώρο των τεχνικών, οι αγώνες των εργαζομένων στην ΗΜΕΡΑ, η πάλη των Stagers, η απεργία των λιμενεργατών. Αυτός ο δρόμος, ο δρόμος της συλλογικής αντίστασης αποτελεί την μόνη εγγύηση για την επίτευξη νικών για τα δικαιώματα και τις ανάγκες μας. Σε αντίθεση με ότι θέλουν να μας πουν, η ιστορία των αγώνων αποδεικνύει ότι μπορούμε να μπλοκάρουμε την πολιτική τους, μπορούμε να κερδίσουμε!
…η Συνδικαλιστική γραφειοκρατία όμως κοιμάται εσκεμμένα
Οι γραφειοκρατικές ηγεσίες των ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ κατ’ επιλογήν ευνοούν ένα κλίμα κοινωνικής ειρήνης και βοηθούν στο να περάσει η λογική του «εθνικού προβλήματος», της κρίσης που μας «αφορά το ίδιο όλος», που «όλοι πρέπει να καλύψουμε την τρύπα» και τελικά της πολιτικής σύγκλισης με την επιλογή του ΣΕΒ για μηδενικές αυξήσεις! Σήμερα η ΑΔΕΔΥ πιεζόμενη βάζει μια απεργία που η ΠΑΣΚΕ ούτε καν προπαγανδίζει ενώ αντίστοιχα στη ΓΣΕΕ η ΠΑΣΚΕ επιλέγει να μην μπει απεργία ώστε να διαφυλαχθεί το κλίμα ηρεμίας που τόσο έχει ανάγκη το ΠΑΣΟΚ σήμερα! Οι επιλογές αυτές είναι πλήρως αντίθετες με τις ανάγκες των εργαζομένων και της νεολαίας. Σε μια εποχή που η εργοδοσία και η κυβέρνηση εξαπολύουν έναν νέο γύρο σκληρών αναδιαρθρώσεων, όσοι επιλέγουν τον δρόμο της κοινωνικής ειρήνης αντικειμενικά διευκολύνουν τον δρόμο για την υλοποίηση των αντεργατικών μεταρρυθμίσεων, αποδυναμώνουν το εργατικό κίνημα.
10 Φλεβάρη ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ!
16 Φλεβάρη Διαδηλώνουμε ενάντια στο Πρόγραμμα Σταθερότητας!
Ως ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. παλεύουμε για την σύγκλιση απεργίας στις 10 Φλεβάρη από το μεγαλύτερο δυνατό σύνολο σωματείων. Η ΓΣΕΕ να ακούσει τις πραγματικές διαθέσεις των εργαζομένων και να βάλει απεργία με προοπτική. Μονάχα μέσα από τη συγκρότηση μαζικών αγώνων σε κάθε χώρο δουλειάς και συντονισμένα κόντρα στην κυβερνητική πολιτική, μονάχα μέσα από την πιο έντονη κοινωνική και πολιτική πάλη μπορεί να βελτιωθεί η θέση των εργαζομένων και της νεολαίας, να πετύχουμε νίκες. Καλούμε το σύνολο των δυνάμεων της αριστεράς και του κινήματος να παλέψουμε από κοινού σε αυτή την κατεύθυνση, να παλέψουμε για μια μαζική απεργία στις 10/12 κόντρα στις λογικές ειρήνης με την εργοδοσία και την κυβέρνηση. Καλούμε το σύνολο των εργαζομένων και της νεολαίας, το σύνολο των πρωτοβάθμιων σωματείων σε έναν συντονισμένο αγώνα που θα καταφέρει να βάλει ανάχωμα στον νέο γύρο επίθεσης, που θα καταγάγει νίκες προς όφελος των συμφερόντων της κοινωνικής πλειοψηφίας. Να ανατραπεί η πολιτική Σταθεροποίησης Κερδών και εκμετάλλευσης ανθρώπων! Στις 16 Φλεβάρη διαδηλώνουμε την άρνηση και την αντίσταση στο Πρόγραμμα Σταθερότητας που συγκεφαλαιώνει την αντιλαϊκή επίθεση.
Παλεύουμε για:
* Μόνιμη και Σταθερή Δουλειά για όλους – 5ήμερο, 7ωρο, 35ωρο
* Δημόσια Ασφάλιση για όλους, με μείωση των ορίων συνταξιοδότησης, αυξήσεις των συντάξεων – έξω τα ταμεία από τον χρηματιστηριακό τζόγο – κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων Κατάργηση του θεσμού των επινοικιαζόμενων εργαζομένων, της άνισης μεταχείρισης των ξένων
* 1400 ευρώ κατώτατο μισθό – καμία μείωση των δημόσιων δαπανών για να πληρωθεί το ληστρικό «δημόσιο χρέος»
* Προστασία των ανέργων, επίδομα ανεργίας ίσο με το βασικό μισθό που διεκδικούμε – παραγραφή των δανείων – πλήρης υγειονομική κάλυψη, ο χρόνος ανεργίας να μετρά ως συντάξιμος
* Αύξηση της φορολογίας του κεφαλαίου – πάγωμα και μειώσεις των τιμολογίων των ΔΕΚΟ και των τιμών στα είδη λαϊκής κατανάλωσης
* Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις και τα ΣΔΙΤ - όλες οι επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας (ενέργεια, επικοινωνίες, υγεία, ύδρευση, συγκοινωνίες) να είναι αποκλειστικά δημόσιες και με εργατικό – κοινωνικό έλεγχο
* Δικαίωση του αγώνα των Αγροτών! Να μην εφαρμοστεί η ΚΑΠ – κατοχύρωση, εγγύηση και βελτίωση του εισοδήματος των φτωχών και μεσαίων αγροτών, στήριξη και ενίσχυση των συνεταιρισμών ως προς την οργάνωση της αγροτικής παραγωγής και την μεταποίηση του προϊόντος.
* Να μην εφαρμοστεί το Πρόγραμμα Σταθερότητας. Κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας – όχι στην πολιτική της ΕΕ, απειθαρχία στη Συνθήκη της Λισσαβόνας, πάλη για την έξοδο από την ΕΕ.
