6 Δεκ 2021

Ανακοίνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Πάτρας για τα 13 χρόνια από τη δολοφονία του Α. Γρηγορόπουλου: Πορεία την Δευτέρα 6/12 στις 12:00 από το Παράρτημα.

 

13 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ: ΨΩΜΙ, ΔΟΥΛΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΑΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΝΕΟΛΑΙΑ – ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ, ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΩΝ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ, ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

Η εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρόνου μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου, τον Δεκέμβρη του 2008, από το χέρι του ειδικού φρουρού Κορκονέα, έβγαλε στο δρόμο ένα ορμητικό ποτάμι δεκάδων χιλιάδων μαθητών, φοιτητών, νεολαίας, εργαζόμενων και ανέργων που διαδήλωσαν μαχητικά για ένα μήνα στους δρόμους όλης της χώρας ενάντια στην τότε κυβέρνηση της ΝΔ, καταγγέλλοντας την δολοφονία, την κυβερνητική/κρατική βία, διεκδικώντας τα δικαιώματα σε μόρφωση, δουλειά, ελευθερία.

Ήταν η πρώτη εξέγερση της σύγχρονης κρίσης του καπιταλισμού. Το σύνθημα «στις τράπεζες λεφτά, στη νεολαία σφαίρες. Ήρθε η ώρα για τις δικές μας μέρες» διατράνωνε τη θέληση και την προσδοκία των εργαζόμενων, της νεολαίας, των φοιτητών και μαθητών να πάρουν την υπόθεση του παρόντος και του μέλλοντος στα δικά τους χέρια. Βάθυνε την κρίση και επιτάχυνε την πτώση της κυβέρνησης της ΝΔ του Καραμανλή. Η εξέγερση του Δεκέμβρη του ‘08, οι «μέρες του Αλέξη», ήταν ο προσεισμός για τους συγκλονιστικούς αγώνες και τη μαζική αριστερή ριζοσπαστικοποίηση της εργατικής τάξης και της νεολαίας στα χρόνια των μνημονίων.

Σήμερα, η κυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα εκμεταλλεύονται με χυδαίο τρόπο την πανδημία για να εντείνουν την επίθεση στη νεολαία και τους εργαζόμενους, την στιγμή που βρισκόμαστε στην καρδιά του 4ου κύματος πανδημίας και μετράμε καθημερινά εκατοντάδες νεκρούς εξαιτίας της εγκατάλειψης του δημόσιου συστήματος υγείας. 2 σχεδόν χρόνια δεν έχει παρθεί κανένα ουσιαστικό μέτρο για την αντιμετώπιση της πανδημίας, δεν έχει προσληφθεί μόνιμο υγειονομικό προσωπικό, δεν έχει ενισχυθεί το ΕΣΥ με ΜΕΘ και ΜΑΦ, τα δρομολόγια των ΜΜΜ παραμένουν υπερβολικά αραιά και δεν τηρούνται ούτε τα στοιχειώδη υγειονομικά μέτρα σε χώρους εργασίας, σχολές και σχολεία. Η κυβέρνηση το μόνο που κάνει είναι να επιρρίπτει ευθύνες στην «απείθαρχη και ανεύθυνη» νεολαία και να εμμένει προκλητικά στο δόγμα της ατομικής ευθύνης και του υποχρεωτικού εμβολιασμού, αποποιούμενη τις εγκληματικές της ευθύνες.

Διαμορφώνεται αξιοποιώντας και τη συνθήκη της πανδημίας- ένα καθεστώς φόβου και τρομοκρατίας προς όποια απόπειρα αντίστασης και διεκδίκησης, παρουσιάζοντας το μαχητικό κίνημα ως υπεύθυνο για την μετάδοση του ιού και ξεπλένοντας τις τεράστιες κυβερνητικές ευθύνες. Απόδειξη της γελοιότητας αυτής της προπαγάνδας ήταν η ακραία καταστολή που δέχτηκαν όλες οι κινητοποιήσεις την προηγουμένη χρονιά με κορυφαία στιγμιότυπα την 17η Νοέμβρη, την περσινή 6η Δεκέμβρη και την μεγαλειώδη πορεία της Νέας Σμύρνης, οι οποίες παρά το γεγονός ότι τηρούσαν όλα τα υγειονομικά μέτρα εν τέλει κατεστάλησαν βίαια, με πάρα πολλές συλλήψεις και πρόστιμα πανελλαδικά, σε ένα καθεστώς που μετέτρεψε τις πόλεις μας σε στρατόπεδα. Άλλη μια υπενθύμιση αυτού ήταν η δολοφονία του 18 χρόνου Σαμπάνη Νίκου ο οποίος  δολοφονήθηκε στο Πέραμα πριν από ένα μήνα εβδομάδες από της ομάδες Δίας της ΕΛ.ΑΣ.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, αντιμέτωπη με την διπλή κρίση της πανδημίας και της παγκόσμιας οικονομίας, κλιμακώνει την επίθεση στις κατακτήσεις και τα δημοκρατικά δικαιώματα, σκορπίζοντας πακέτα δις ευρώ στις τράπεζες, στις επιχειρήσεις και στους πολεμικούς εξοπλισμούς. Ξέρει πως για να περάσει την αντιλαϊκή και αντεργατική πολιτική της χρειάζεται να τρομοκρατήσει το λαό και τη νεολαία, να κτυπήσει το μαζικό κίνημα και τον κόσμο που αντιστέκεται. Όμως, η πολιτική της βρίσκει αντιστάσεις παντού. Οι εργαζόμενοι και οι νεολαία δεν είναι διατεθειμένοι να κάνουν πίσω. Στις κινητοποιήσεις της 17ης Νοέμβρη το μαζικό κίνημα έδωσε ηχηρό μήνυμα ανυπακοής προτάσσοντας τα δικαιώματα και τις σύγχρονες ανάγκες μας.

Δεκατρία  χρόνια μετά τη δολοφονία του Αλέξη, οι εμπειρίες της εργατικής τάξης και της νεολαίας είναι πολύ πιο βαθιές και πλούσιες. Η κατάντια του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει τα όρια της κοινοβουλευτικής διαχείρισης του συστήματος. Η αντικαπιταλιστική Αριστερά μπορεί και πρέπει να μπει μπροστά ενάντια στη κυβέρνηση και το σύστημα που υπηρετεί. Για να κερδίσουν οι αγώνες, για να μην περάσει αυτή η πολιτική. Για να σταματήσει μια για πάντα το σύστημα που δίνει στις τράπεζες και το κεφάλαιο, στους διεθνείς τοκογλύφους και τις πολυεθνικές του πολέμου λεφτά, ενώ για την λαό και την νεολαία κρατάει την φτώχια, την ανεργία, την μετανάστευση, την καταστολή και τελικά τις "σφαίρες"!